با شعارهای انتخاباتی، بحث مسکن در حال تبدیل شدن به مسمومیت است

در ژانویه امسال، من و همکاران در مراسمی با وزیر سابق مسکن، لی رولی، شرکت کردیم. این نماینده سابق پارلمان در طی یک تبادل نظر با گروهی از برنامه ریزان ناراضی، اما به هیچ وجه محروم از حق رای، بحران مسکن بریتانیا را به «مهاجرت انبوه» مرتبط کرد.

دولت محافظه کار با نادیده گرفتن دهه ها کمبود در تحویل مسکن، 14 سال ریاضت اقتصادی که مقامات برنامه ریزی محلی را نابود کرده است و مجموعه ای از سیاست های اقتصادی که ساختن سهام خود را برای مقامات محلی غیرممکن می سازد، مصمم شد توجه را به سمت مهاجران جلب کند. و دور از ناکامی های خودش

اندکی پس از این رویداد، صفحه X/Twitter محافظه کاران تصویری را به اشتراک گذاشت که می خواند: «خانه های بریتانیایی برای مردم بریتانیا: ما اطمینان می دهیم که افراد سخت کوش برای خانه ای که نیاز دارند در اولویت قرار می گیرند». این نوع از لفاظی ها با افزایش آگاهی حزب از سقوط قریب الوقوع انتخاباتی خود بیشتر شد.

اخیراً، ما یک رویداد مشاوره برای طرحی ساده برگزار کردیم که مقدار قابل توجهی از مسکن مقرون به صرفه را در یک سایت اختصاص داده شده پیشنهاد می کرد. پس از انجام سهم من از مشارکت در طرح های سبز فیلد، به درجه ای از خصومت عادت کرده ام. من به خوبی مجهز هستم تا قبل از ایجاد یک مورد مثبت برای توسعه جدید، به ناراحتی یک جامعه گوش دهم.

حال و هوای این مراسم کاملا متفاوت بود. بسیاری از بازخوردها فراتر از نگرانی های مشروع در مورد پیامدهای بالقوه منفی خانه های جدید، به چیزی که فقط می توان آن را به عنوان یک جنایت نژادپرستانه توصیف کرد، عبور کرد. برخی از حاضران در اعلام با صدای بلند تردید نکردند که خانه های جدید برای «مهاجران» است، به این معنی که این امر پیامدهای منفی بر بافت اجتماعی جامعه موجود خواهد داشت. عبارت «آنها را برگردانید» بیش از یک بار استفاده شده است. این نمبییسم نبود - ترکیب پیچیده ای از اطلاعات غلط، بیگانه هراسی و نژادپرستی بود.

طبقه سیاسی ما به راست افراطی مجوز شروع به شورش های نژادپرستانه را داده است

میزان لفاظی های مخربی که در طول مبارزات انتخاباتی پخش می شد توسط شرکت کنندگان طوطی وار بود بسیار قابل توجه بود. کسانی که مقصر هستند فراتر از مظنونان معمولی فاراژ هستند و بیشتر حزب محافظه کار را شامل می شوند، از جمله اولین نخست وزیر غیرسفیدپوست ما، که با بنر «قایق ها را متوقف کنید» روی یک تریبون ایستاد.

متأسفانه، حتی حزب کارگر (چه در اپوزیسیون و چه در حال حاضر در دولت) در تلاش است تا این پیام را برای آنچه که هست - نژادپرستانه و اسلام هراسی - صدا کند. در مجموع، طبقه سیاسی ما، عمدا یا سهوا، مجوز دست راستی افراطی را برای شروع به شورش های نژادپرستانه در سراسر کشور داده است.

به عنوان نوه کسی که در دهه 1970 با قایق وارد بریتانیا شد، آنچه در خیابان های خود می بینیم به همان اندازه خشمگین و وحشتناک است. پدربزرگ من هیچ مدرک رسمی نداشت و پس از فروپاشی امپراتوری بریتانیا در کارخانه ها کار می کرد. در طی دو نسل جامعه او شامل معماران، وکلا، معلمان، پلیس، پزشکان، دندانپزشکان و صاحبان مشاغل است.

علیرغم اینکه گاهی اوقات مهاجران با وسایل نامنظم وارد می شوند، مالیات می پردازند، مراقبت های پزشکی ارائه می دهند، به جوانان آموزش می دهند و از پیران مراقبت می کنند. بنابراین، چرا به طبقه سیاسی خود اجازه دادیم این روایت را تداوم بخشد که ورود مردم به اینجا در جستجوی پناهندگی یک پدیده منحصراً منفی است.

ناگفته نماند که تغییر در هر جامعه ای نیاز به مدیریت دقیق دارد. با این حال، به نظر می رسد که با شنیدن آن، توانایی بیان لفاظی های نژادپرستانه و تفرقه افکنانه را از دست داده ایم. برای آن دسته از ما که در بخش های مسکن و محیط های ساخته شده کار می کنیم، این به معنای از بین بردن این روایت مضر است که بحران مقرون به صرفه به نحوی ناشی از هجوم مهاجران است، در حالی که در واقع برای حمایت از اقتصاد عمیقا نامتعادل خود به آن مهاجران تکیه می کنیم.

ما باید انگشت اتهام را محکم به سوی دهه ها سیاست اقتصادی شکست خورده بگیریم که تحویل زیرساخت ها را خفه کرده و نابرابری را افزایش داده است. ما باید خانه های جدید اجاره ای اجتماعی بسازیم – و تأمین مالی کنیم. مهمتر از همه، ما باید بایستیم و موارد مثبتی را برای تنوع و مهاجرت ایجاد کنیم. بسیاری از ما فکر می کردیم این بحث تمام شده است. اتفاقات هفته گذشته ثابت می کند که چقدر اشتباه می کردیم.

Jas Bhalla یک معمار و شهرساز، مدیر Jas Bhalla Works و یک مدافع طراحی شهردار است.