این دفتر یک ساختمان شش طبقه را در بالای خانه مرکزی 60 ساله در گوشه خیابان وایت چپل و جاده تجاری، روبروی گالری وایت چاپل ساخته است.
طرح های مفهومی قبلی AHMM برای یک طرح برج 20 طبقه بزرگتر، که می توانست شاهد تخریب خانه مرکزی باشد، به نفع حفظ و گسترش ساختمان رها شد.
AHMM از بنای یادبود ریچل وایترید در چهارمین پایه میدان ترافالگار الهام گرفت، که یک جرم موجود را گرفته و آن را در بالا منعکس میکند.
دیزاین انجین در سال 2016 برای توسعه طرح جامع برای محل بحث برانگیز ادغام پردیس در هالووی منصوب شد.
عنصر ساخت جدید از نوارهای افقی و ریتم پانل های ساختمان بتنی دهه 1960 تقلید می کند، در تضاد با ساختار فولادی سبک وزن و رنگ های فلزی، الهام گرفته از معماری دهه 60.
دانشگاه متروپولیتن لندن (LMU) ساختمان قدیمی نساجی دهه 1960 را که زمانی مدرسه معماری خود (که قبلاً مدرسه معماری سر جان کاس نامیده میشد) و با محبت به نام «آلدگیت باهاوس» شناخته میشد، به قیمت 50 میلیون پوند به املاک فریزر فروخت. در سال 2016
خانه مرکزی بازسازی شده اکنون یک “ازاره” را برای یک گسترش اسکلت فلزی شش طبقه با حجم مساوی به پایه و تراس پشت بام شامل یک سطح عقب نشینی در طبقه ششم با یک تراس پیچیده که با یک اثر هنری عمومی از Yinka Ilori مشخص شده است، تشکیل می دهد. از خیابان
معماران همچنین دو ساختمان پرکننده پیشنهاد کردهاند: یک ساختمان اداری چهار طبقه که به خانه مرکزی موجود در پاساژ کلیسای سفید متصل میشود، و یک ساختمان پنج طبقه دوم در خیابان Manningtree. آنها می گویند که هر دو به واسطه سازی ساختمان با مقیاس شهری مجاور کمک می کنند.
با استفاده از لابی های تجاری دهه 1960 توسط SOM، در داخل مناطق مشترک دارای یک پالت ساده است. لابی های آسانسور دارای سقف لایت باکس هستند که به صورت شبکه ای در مقابل پوشش دیوار فلزی مشکی نمایان شده است.