در جاهای دیگر، عمل پس از جنگ در دانشگاههای آکسفورد، بیرمنگام و ریدینگ (فهرست شده در درجه دوم) و دانشگاه وارویک (فهرست شده در درجه II*) برنده کمیسیون شد.
ساختمانهای بروتالیست جدید تمرین «ویژگی» برای دانشگاه کمبریج فهرست شدهاند
جان دیکس، همکار و بورسیه کالج داروین، این دو ساختمان را «بیشتر از پرکنندههای ساده» بین ساختمانهای قدیمیتر کالج داروین توصیف کرد و آنها را «ساختمانهای مدرن و زیبای مرکزی برای زندگی داروین به عنوان یک کالج» خواند.
آنها در میان معماری کالج پس از جنگ با ترکیبی از مواد خوب و عملکرد خلاقانه متمایز هستند. این ساختمان های زیبا خاطرات خاصی را برای افرادی که از اینجا دیدن کرده اند یا مطالعه کرده اند و کسانی که هر روز آنها را می بینند، نگه می دارد.
استفان پارکینسون، وزیر هنر و میراث، با ستایش از وضعیت جدید فهرست شده دو ساختمان، «تلفیقی دلسوزانه قدیمی و جدید» کالج داروین را به عنوان «بخشی کلیدی از تکامل دانشگاه باستانی کمبریج پس از جنگ» توصیف کرد.
وی افزود: این وضعیت تضمین می کند [the buildings] محافظت می شوند و می توانند به پرورش و الهام بخشیدن به ذهن فارغ التحصیلان استثنایی برای نسل های آینده ادامه دهند.
ساختمانهای «تحسینبرانگیز» پس از جنگ برای ایجاد دروازه، محل اقامت فارغالتحصیلان و یک سالن غذاخوری برای کالج ۱۹۶۴، که در اصل متعلق به نوادگان چارلز داروین بود و بعداً به اولین کالج کمبریج تبدیل شد که مردان و زنان را پذیرفت.
دانکن ویلسون، مدیر اجرایی شرکت تاریخی انگلستان گفت: «ساختمان Rayne و سالن غذاخوری با طراحی زیبا، افزودهای چشمگیر به کالج داروین هستند که به زیبایی با ساختمانهای تاریخی کالج ترکیب شدهاند.
در همین حال، سالن غذاخوری طبقه اول بر روی پایه های بتونی مسلح بالای یک پارکینگ باز قرار دارد و دارای یک فضای داخلی هشت ضلعی با سقف طبیعی کاج روی تیرهای بتونی مسلح است. این ساختمان دارای روکش بتنی کرکرهای است و پلههای مارپیچی دارد که در سمت باغ به سمت رودخانه پایین میآیند.
همچنین پیوند داخلی جدیدی بین دو ساختمان مشهور از قبل موجود ایجاد کرد، نیونهام گرنج (یک خانه شهری مجزا در سال 1793) و هرمیتاژ (یک خانه شهری مجزا در سال 1853)، که هر دو نیز این هفته، نزدیک به 50 سال، دوباره در درجه دوم ثبت شده اند. پس از اینکه آنها برای اولین بار در سال 1972 فهرست شدند.
HKPA تعدادی ساختمان دانشگاه را در کمبریج طراحی کرد، از جمله مرکز فارغ التحصیلان دانشگاه در Granta Place، که در درجه دوم نیز فهرست شده است، و خوابگاه دانشجویی در کالج سیدنی ساسکس.
امروز (چهارشنبه، 28 ژوئن)، وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش (DCMS) حفاظت از میراث قانونی را به سالن غذاخوری و ساختمان راین در کالج داروین، کمبریج، انگلستان تاریخی اعلام کرد.
هر دو توسط HKPA طراحی شده اند که در سال 1959 تأسیس شد و به دلیل طراحی ساختمان های دانشگاه پس از جنگ مشهور است. به گفته انجمن قرن بیستم، «به عنوان یکی از خلاقانهترین و خاصترین شیوههای بریتانیا پس از جنگ تجلیل شده است». طرحهای این دو ساختمان بین سالهای 1965-1965 تهیه شد و بین سالهای 1967-1967 ساخته شد.
ساختمان راین یک دروازه برای کالج جدید و یک بلوک اقامتی متشکل از 34 اتاق خواب برای مطالعه، هر کدام با یک پنجره بیرونآمده مشرف به خیابان نقرهای یا باغهای کالج، با کفهای کاشیشده قرمز، دیوارهای آجری و نازک کاریهای سفید شده با رنگ خاکستری گرم فراهم کرد.
این کوارتت معماری در بخش معماران شورای شهرستان لندن – از جمله در املاک روهمپتون لین (آلتون وست) – قبل از پیوستن به نیروهای خود برای تبدیل شدن به “نمایندگان بروتالیسم جدید” با هم کار کردند.
این طرح در سال 1971 تقدیرنامه اعتماد مدنی را دریافت کرد.
بیل هاول، یکی از بنیانگذاران، رهبری دو طرح را برای دانشگاه کمبریج بر عهده گرفت و ساختمان ها را ایجاد کرد تا به طور محجوب با ساختمان های تاریخی موجود در سایت ترکیب شوند و طرحی یکپارچه ایجاد کنند.
و انجمن قرن بیستم، که درخواست کرد تا ساختمانها را در سال 2019 فهرست کند، گفت که طرح 1964 HKPA کالج داروین را به یک کل منسجم «یکپارچه» کرد و امکاناتی را فراهم کرد که آن را به یکی از پیشرفتهترین کالجهای دانشگاه تبدیل کرد.
تحریریه اخبار معماری آریانا