او گفت: «من از ایستگاه خیابان لیورپول زیاد استفاده می کنم. من آن را به خوبی می دانم. این ایستگاه من در لندن است. عاشقشم. این یک بنای تاریخی بزرگ و برجسته است. این کمپین برای من بسیار شخصی است، اما من فقط صدایی به یکنواختی فوق‌العاده نگرانی اضافه می‌کنم.
علاوه بر برج‌ها، برنامه‌های Herzog & de Meuron شامل شش پله برقی جدید است که مسافران را به سطح سکو می‌برد، و همچنین گذرگاهی را که خیابان لیورپول و سان استریت را به هم متصل می‌کند، باز می‌کند.
وی افزود: همه ارگان های اصلی بخش میراث از آنچه پیشنهاد می شود وحشت زده شده اند. به هم پیوسته اند. همه آنها می خواهند تلاش کنند تا یک نقطه عطف عالی لندن را حفظ کنند. من به ندرت چنین یکنواختی را دیده ام.
اما ناظر میراث عمومی نیز تحت تأثیر طرح‌های جدید قرار نگرفت و آنها را «بزرگ‌تر و بی‌حساس» خواند.
ریس جونز هنگام راه‌اندازی این کمپین گفت که اگر به این طرح‌های «غیرضروری، مخرب و بیهوده» اجازه داده شود، این یک سابقه خواهد بود، به این معنی که دیگر ساختمان‌های فهرست‌شده ممکن است دیگر ایمن نباشند.
این اتحاد عملاً نسخه احیا شده گروه کمپین ایستگاه خیابان لیورپول در دهه 1970 است که با موفقیت با طرح های تخریب ایستگاه مبارزه کرد.
برنامه های Herzog & de Meuron از زمانی که برای اولین بار در نوامبر گذشته رونمایی شد، به روز شده است، پس از آن که Historic England لیست هتل را ارتقا داد و فهرست ایستگاه را به ساختمان های دهه 1990 خود در دسامبر گسترش داد.
فهرست توسعه یافته انگلستان تاریخی شامل ساختمان مک دونالد در 50 خیابان لیورپول که برای تخریب برنامه ریزی شده است، میدان امید یا ورودی های بیشاپسگیت نمی شود.
تیم توسعه قبلاً اشاره کرده بود که تمام سازه‌های خرده‌فروشی پس از سال 1985، وسایل، تابلوها، توالت‌ها، پله‌ها، پله‌های برقی، پیاده‌روها و دفاتر در داخل محوطه قرار داده شده‌اند. [were] از فهرست حذف شد.
ما در حال همکاری نزدیک با سهامداران کلیدی هستیم تا سعی کنیم عناصر تجاری پروژه را با حساسیت ادغام کنیم، که در نهایت بهبودهای زیرساختی بسیار مورد نیاز 450 میلیون پوندی را باز می‌کند که مشکلات دسترسی و ازدحام قابل توجه را کاهش می‌دهد و در عین حال ظرفیت مسافر و تسهیلات مشتری را ارائه می‌دهد. بدون هیچ هزینه ای برای مالیات دهندگان یا مسافران قطار.
این کمپین در روز جمعه (3 فوریه) با طوماری آغاز شد که طرح های بلندمرتبه جدید را “مضر” نامید.
بر اساس این پیشنهادها، میدان Hope و میدان Bishopsgate به عنوان بخشی از حرکتی برای بهبود دسترسی به ایستگاه، متروی لندن و خط الیزابت بازسازی خواهند شد.
در صورت تایید، سلار گفت که می تواند توسعه مجدد را در نیمه دوم سال 2024 آغاز کند تا در سال 2029 تکمیل شود.
توسعه‌دهندگان اصرار دارند که این بازسازی همچنین شامل 450 میلیون پوند بهبود ایستگاه از جمله دسترسی بهتر برای افراد ناتوان است.
“آنها باید از تخریب قسمتی و آنچه در نظر گرفته شده است یک برج بزرگ 16 طبقه و کنسولی باشد که مستقیماً بالای آنها چسبیده باشد، نور روز را خاموش کند و عملاً ساختمان های اصلی را دفن کند، در امان باشند.”
این اتحاد شامل انجمن ویکتوریا است که ریس جونز رئیس آن است، میراث بریتانیا نجات، جامعه قرن بیستم، گروه جورجیا، ساختمان‌ها و مکان‌های تاریخی، مورخان لندن و تراست اسپیتال فیلدز. انگلستان تاریخی نیز به طور جداگانه انتقادات شدیدی از این طرح ها ارائه کرده است.
اما سخنگوی تیم پروژه گفت که پیشنهادات هرتزوگ و دی موروناطمینان از آینده ایستگاه خیابان لیورپول به عنوان یک مرکز حمل و نقل اصلی و ایجاد یک مقصد جدید هفت روز در هفته برای شهر.
اما فعالان کمپین گفتند که برج‌ها محل ایستگاه را در سایه قرار می‌دهند و تصور یک فضای منسجم ویکتوریایی را از بین می‌برند، در حالی که هتل بزرگ شرقی سابق به فضای اداری بسته تبدیل می‌شود که دیگر در دسترس عموم نیست. گروه‌های میراث فرهنگی گفتند که افزودن‌های منسر و ترنس کانران به هتل «همچنین از بین خواهد رفت».
ما معتقدیم اگر مردم لندن به درستی مطلع شوند، در کنار ما خواهند بود. این ایستگاه و هتل عالی نه تنها ساختمان‌های مهم فهرست‌شده هستند، بلکه بخشی از داستان زندگی لندن هستند، درست به اندازه کلیسای وست مینستر یا سنت پل.
آنها افزودند:ایستگاهی که انجمن ویکتوریا در دهه 1970 برای نجات آن تلاش کرد، دیگر وجود ندارد زیرا بسیاری از آن در دهه 1980 تخریب شد. رویکرد ما حفاظت و تقویت عناصر میراث باقیمانده، هم در داخل هتل انداز و هم در خود ایستگاه، اولویت دارد. عناصر ویکتوریایی ایستگاه تخریب نمی شوند.