معمار در فیس‌بوک مقاله‌ای 1300 کلمه‌ای منتشر کرد و توضیح داد که چرا فکر می‌کرد دوسالانه معماری ونیز 2023 به اشتباه برچسب‌گذاری شده است و فقط باعث سردرگمی و ناامیدی می‌شود، زیرا «هیچ معماری را نشان نمی‌دهد».
شوماخر گفت که از بسیاری از غرفه های ملی که به ادعای او از نمایش آثار معماران خودداری می کنند احساس ناامیدی می کند. وی افزود که پس از «عدم دیدن معماری در 12 غرفه از 12 غرفه» از بازدید از ویترین کشورها صرف نظر کرده است.
او به ویژه پیشنهاد آلمان را مورد تحقیر قرار داد و آن را “پیام یک خطی” نامید و افزود: “غرفه آلمان پر از انبوه مصالح ساختمانی است. هیچ فایده ای برای صرف بیش از دو ثانیه در آنجا وجود ندارد.
دوسالانه امسال توسط معمار غنائی-اسکاتلندی، لزلی لوکو، که بر آفریقا تمرکز کرده است – بیش از نیمی از 89 شرکت کننده از آفریقا یا دیاسپورای آفریقایی هستند – و موضوعی بر اساس معنای “عامل بودن” است. تغییر دادن’.
در سایت بینال آمده است:[The] این نمایشگاه یک داستان واحد نیست، بلکه داستان های متعددی است که منعکس کننده کالیدوسکوپ آزاردهنده و باشکوه ایده ها، زمینه ها، آرزوها و معانی است. هر صدایی که به مسائل زمان خود پاسخ می دهد.
با این حال شوماخر که در سال 2018 حمله مشابهی را به متصدیان غرفه های ملی انجام داد، تحت تأثیر قرار نگرفت.
پست جدید، با عنوان بلوز دوسالانه ونیز، ادامه می‌دهد: «آیا تصور من از معماری به‌عنوان رشته‌ای بسیار محدود است اگر انتظار داشته باشم طراحی معماری را در دوسالانه معماری ببینم؟ من اینطور فکر نمی کنم.
هیچ صحبتی در مورد «معماری به عنوان یک حوزه گسترده» نمی‌تواند مرا متقاعد کند که ما هنوز در یک رویداد معماری هستیم، زمانی که صحنه تحت سلطه فیلم‌های مستند، هنر انتقادی و اینستالیشن‌های نمادین است، در حالی که در ۹۹ درصد آثار معماری در هیچ کجا دیده نمی‌شود. فضای نمایشگاه.’
او در آخرین حمله خود به متصدیان گفت که «مضمون‌سازی آسیب‌های اجتماعی به استاندارد، گزینه مورد انتظار، غیرقابل غلبه و ایمن تبدیل شده است».
شوماخر افزود: سازماندهی آن نیز آسان و مقرون به صرفه است. به جای کار پرمخاطره و دشوار برای انتخاب، توضیح انتخاب و برخورد با 25 معمار، می توان یک هنرمند (یا دو تا سه) را مأمور تفسیر موضوع کرد و برای انجام این کار تنها گذاشت.
این خیلی راحت و مقرون به صرفه است. برای متولیان غرفه های ملی این ساده ترین راه برای تخلیه بار کیوریتوری است. اما این یک پلیس تنبل، لنگ و قابل پیش بینی است.
شوماخر برای نمایش در غرفه چین، آثار استودیوهایی از جمله Neru&Hu و استاندارد Architecture، و مجموعه پروژه‌های به همان اندازه چشمگیر توسط Adjaye Associates را به نمایش گذاشت.
منبع: David Adjaye Associates و KNMA
مدل معماری موزه هنر Kiran Nadar (KNMA) طراحی شده توسط David Adjaye با همکاری S Ghosh & Associates در هجدهمین نمایشگاه بین المللی معماری – La Biennale di Venezia در می 2023 رونمایی شد.
با این حال، معمار با بیان اینکه این رویداد ممکن است شهرت بین المللی خود را در صورت ادامه به مسیر فعلی خود از دست بدهد، نتیجه گیری کرد.
پست فیس بوک شوماخر قبلاً بیش از صدها نظر را برانگیخته است، از جمله پاسخ Joana da Rocha Sá Lima، معمار مشاور ComteBureau مستقر در اسلو، که گفت: “اگرچه ممکن است موافق باشم که دوسالانه ونیز به یک نمایشگاه غرور تبدیل شده است. سال‌های گذشته، با از دست دادن معنا و هدف اصلی خود – برجسته کردن روندها، مفاهیم و نوآوری‌های فعلی در زمینه معماری – اکنون موارد خوب بسیار کمی برای نمایش وجود دارد. برای ما بسیار مهم است که بدانیم رشته معماری در حال انجام یک بازنشانی ضروری است.
«این فرصتی است برای شروعی دوباره، برخاستن از خاکستر آنچه که توست [Schumacher] و همتایان شما معماری را به: تمرینی صرفاً فرمالیستی عاری از ماهیت … و بندگی سرمایه داری تبدیل کرده اند.
وی افزود: معماران و رشته معماری باید به سرعت به این تقاضا برای تغییر پاسخ دهند و به مسائل عمده اجتماعی که ما با آن روبرو هستیم رسیدگی کنند. اگر امیدی برای سیاره مسکونی ما باقی مانده است، واکنش باید فوراً رخ دهد.
این معمار ساکن نروژ ادامه داد: برند غالب معماران و معماری، مانند شما، منسوخ شده است. زمان یک تغییر پارادایم فرا رسیده است – تغییری که با نیازهای جامعه ما، محیط زیست ما و انسانیت مشترک ما هماهنگ باشد. آنچه در دوسالانه ونیز می بینیم تلاشی برای شکل دادن به تغییری است که شکل دقیق آن هنوز ناشناخته است.
نظر متفاوتی درباره دوسالانه توسط ادوین هیثکوت ارائه شد، اگرچه او همچنین فقدان معماری را که باعث طغیان شوماخر شده بود، تصدیق کرد. نوشتن هفته گذشته در فایننشال تایمز او گفت: «دوسالانه لوکو نه تنها نشان دهنده یک تغییر جغرافیایی، بلکه یک تغییر نسلی رادیکال است. من شکایات زیادی در مورد کمبود ساختمان در نمایش شنیدم. اما این بیان خواسته های نسلی دیگر و قاره ای دیگر و زنده، حیاتی و به موقع است.
«شکاف بین شور و شوق سخاوتمندانه لوکو و بی‌تفاوتی مؤسسه‌ی معماری، نشانه‌ای از شکاف بزرگی است که در فرهنگ و حرفه باز شده است، بزرگترین شکاف در سه دهه دوسالانه‌ها».
لزلی لوکو از اظهار نظر خودداری کرد.
پاویون آلمان در دوسالانه معماری ونیز 2023
نظرات
فین هارپر، مدیر اجرایی شهر باز و متصدی ارشد Triennale معماری اسلو 2019
به تعویق انداختن! برداشت شوماخر از ونیز به همان اندازه کسل کننده است که قابل پیش بینی است. اگر او واقعاً نمی تواند بفهمد که چرا بازیافت مواد (غرفه آلمان)، ساخت کف (غرفه بلژیک) یا سرویس بهداشتی (غرفه فنلاند) به ساخت و ساز معاصر مربوط می شود، در این صورت حتی بیشتر از عجیب ترین طغیان های گذشته اش از عملکرد معماری جدا شده است. پیشنهادی.