طراحی می‌تواند برای من یک فرآیند بسیار کثیف باشد، در طول جلسات و ارائه‌ها در مورد هر آنچه در دسترس است، فوراً یک لایه روی لایه ترسیم می‌کنم. این واقعاً گهگاهی دستمال سفره بوده است. آی‌پد پرو یک موهبت الهی بوده است – یک لایه جدید در شیر مداد – و از آن زمان واقعاً از کتاب طراحی استفاده نکرده‌ام. محافظ صفحه «کاغذی» بهترین نکته من است – زبری و مقاومت کاغذ مانندی را ارائه می دهد که از کوبیدن مداد روی شیشه جلوگیری می کند.
کتاب طرح: متیو وایت
چیزهای زیادی وجود دارد که من نمی توانم بدون کشیدن آنها واقعاً به آنها فکر کنم. عمل کشیدن، عمل تفکر است. کشیدن چیزی که درست به نظر می رسد ممکن است کمی طول بکشد، اما زمانی که اشتباه ترسیم شود، این احساس فوری است.
مهم نیست که وقتی انجام می‌دهی چه شکلی به نظر می‌رسی، بلکه این نیست که چه کار می‌کنی
این کاری است که شما انجام می دهید، وقتی انجام می دهید، به نظر می رسد که دارید انجام می دهید.
من از حدود چهار سال پیش استفاده از کتاب طراحی را متوقف کردم، اگرچه هنوز هم هر روز طراحی می‌کنم و اغلب نقاشی با دست را کاملاً از نظر ظاهری، شاید از نظر زیبایی شناسی تجربه می‌کنم – یک تجربه فیزیکی که در آن واقعاً مسیرم را در فضا و فرم و حرکت در حین ترسیم آن احساس می‌کنم. چیزی بارها و بارها
اخیراً من در حال کاوش در تولید تصویر هوش مصنوعی برای ایجاد تصاویر ظاهری و ظاهری برای یک پروژه جدید در میدان لستر بوده‌ام، و سپس با طراحی‌های «معماری» از یک خانه درختی فانتزی (در زیر) در حال کاوش کردن هستم تا ببینم چه چیزی هوش مصنوعی می تواند انجام دهد.
طرح های خود را با ما در اینستاگرام به اشتراک بگذارید. ما را تگ کنید @architectsjournal و از #sketchbook استفاده کنید
من قبلاً برای کشیدن نقاشی های زیبا طراحی می کردم، اما اکنون برعکس است. من نقاشی می کشم تا کشف کنم، ترکیب کنم، ارتباط برقرار کنم. خود نقاشی اساساً یک محصول جانبی است. چارلز رایت زمانی که می خواند این را به خوبی بیان می کند: