ناظر میراث دولتی به AJ گفت که تصاویر تازه رونمایی شده از بازسازی پیشنهادی 450 میلیون پوندی – که در روز دوشنبه 17 آوریل منتشر شد – نگرانی های طولانی مدت آن را در مورد تأثیر این طرح برطرف نکرد.
جدیدترین پیشنهادها، برای Network Rail و توسعه دهنده Sellar، شامل یک بلوک دو قسمتی است که به 15 و 21 طبقه بالاتر از ایستگاه خیابان لیورپول در فهرست درجه II و هتل همسایه با فهرست درجه II* می رسد.
Historic England گفت: «ما همچنان نگران پیشنهادات نوظهور برای بازسازی ایستگاه خیابان لیورپول لندن هستیم.
ما توصیههای پیش از درخواست خود را به توسعهدهنده ارائه کردهایم و همچنان معتقدیم که طرحهای توسعه مجدد تأثیر منفی شدیدی بر ایستگاه خیابان لیورپول در فهرست درجه II – یکی از ایستگاههای بزرگ ویکتوریایی لندن – و همچنین Great Eastern سابق خواهد داشت. هتل (فهرست شده درجه II*) و منطقه حفاظت شده Bishopsgate.’
این سازمان افزود که مقیاس توسعه – که دو بار در پاسخ به انگلستان تاریخی و بازخورد عمومی گستردهتر مورد بازنگری قرار گرفته است – احتمالاً در دورتر نیز احساس میشود، و هشدارهایی را در مورد دیدگاههای سنت پل تکرار کرد.
سخنگو گفت: «ما معتقدیم که این طرح اساساً اشتباه است. در Historic England ما طرفدار توسعه هستیم که در آن آینده ای پایدار را برای بهترین ساختمان های عمومی و خصوصی ما تضمین می کند. این طرح ندارد. ما به شدت به برنامه برنامه ریزی که بر اساس این پیشنهادات ساخته شده است اعتراض می کنیم.
در فوریه، مجری تلویزیون و کمدین گریف ریس جونز به عنوان چهرهای برای «ائتلافی بیسابقه از سازمانهای میراث فرهنگی» ظاهر شد که برای ابراز مخالفت مشترک خود با برنامههای هرزون و دو مورون متحد شده بودند.
این اتحاد شامل انجمن ویکتوریا است که ریس جونز رئیس آن است، میراث بریتانیا نجات، انجمن قرن بیستم، گروه جورجیا، ساختمانها و مکانهای تاریخی، مورخان لندن و تراست اسپیتال فیلدز.
این کمپین با طوماری راهاندازی شد که در آن طرحهای بلندمرتبهای جدید “مضرر” انتقاد میکردند. این تا کنون بیش از 11000 امضا را به خود جلب کرده است.
سلار اصرار دارد که تغییرات در طرحها بازخورد گروههای میراث فرهنگی و مردم را منعکس میکند و میافزاید که طرحهایی که در ژانویه رونمایی شدند، «اطمینان و وضوح» را در مورد داراییهای میراث ایستگاه ارائه کردند.
توسعهدهنده میگوید حذف جدیدترین نسخه دهه 1990 به ایستگاه، نماهایی را از ایستگاه اصلی قطار ویکتوریایی باز میکند که لمس نخواهد شد. پیشنهادات همچنین شامل بازسازی و افتتاح هتل بزرگ شرقی سابق است.
هر دو عنصر فهرست شده اند، با انگلستان تاریخی هتل سابق را به درجه II* در ژانویه ارتقا داد. بازسازی دهه 1990 – شامل عناصر بالای محوطه، اما نه ورودی Bishopsgate و Hope Square، و مکدونالد – در عین حال برای اولین بار بهخاطر “بازسازی تاریخی” ایستگاه اصلی محافظت شد.
تیم توسعه اشاره می کند که این شامل تمام سازه های خرده فروشی پس از 1985، وسایل، تابلوها، توالت ها، پله ها، پله برقی ها، پیاده روهای مرتفع و دفاتر درج شده در محوطه می شود. [were] از فهرست حذف شد.
سلار استدلال کرده است که بهبودهای برنامهریزیشده – که دسترسی افراد معلول را بهبود میبخشد – با تعمیرات اساسی اخیر ایستگاههای King’s Cross، St Pancras و London Bridge که ساختمانهای فعلی را به نمایش گذاشته و جشن میگیرند، «قابل مقایسه» نیست.
انجمن ویکتوریا، بخشی از گروهی که در سال 1975 ایستگاه 1874 را از تخریب نجات داد، گفته است که توسعه مجدد پیشنهادی سلار “بی سابقه” بوده است، زیرا این هتل با استفاده از روشهای آزمایشی ساخت، دارای برجی خواهد بود.
مدیر جو اودانل گفت: «علاوه بر این، بیشتر هتل عملکرد اصلی خود را از دست می دهد و به فضای اداری بسته تبدیل می شود که دیگر در دسترس عموم نیست.
وی افزود: این طرح به وضوح به میراث آسیب می زند. تاکنون هیچ اطلاعاتی منتشر نشده است که نشان دهد این طرح سودآور تجاری عظیم تنها راه قابل قبول برای بهبود مسافران در ایستگاه خیابان لیورپول است.
در صورت تایید، سلار گفت که می تواند توسعه مجدد را در نیمه دوم سال 2024 آغاز کند تا در سال 2029 تکمیل شود.
برای اظهار نظر با سلار تماس گرفته شد.