این گزارش که هفته گذشته توسط اندیشکده راستگرای Policy Exchange منتشر شد، توسط معمار و منتقد Ike Ijeh نوشته شده است و شامل پیشگفتاری توسط Gove است. این گزارش خواستار ایجاد “مدرسه ای از مکان” است تا بر مکان سازی تمرکز کند و به دانش آموزان بیاموزد که چگونه “مکان های پررونق، موفق و زیبا ارائه دهند”.
این کتاب می‌گوید که «اصول و تکنیک‌های طراحی سنتی قطعاً باید بخش قابل‌توجهی از برنامه درسی مدرسه را تشکیل دهند» و مدرسه باید معماری سنتی را «از سالنامه‌های گمنامی که آموزش معماری معاصر به ناعادلانه آن را به دست آورده است بازیابی کند».
این گزارش می افزاید که «هیچ یک از تعصبات نهادی یا حرفه ای که می توان گفت علیه کلاسیک گرایی یا سنت گرایی صورت گرفته است. [should be] در برنامه درسی یا برنامه درسی آن منعکس شده است، اما اضافه می کند که مدرسه نباید «از نظر ظاهری به طراحی سنتی توجه کند».
دیپلماسی ضروری است زیرا این واقعیت تاسف بار باقی می ماند که هرگونه سوگیری سیاسی نسبت به سنت گرایی واکنش فوری و خصمانه بسیاری از جامعه معماری را برانگیخت، همانطور که در واکنش هیستریک در برخی محافل معماری به افتتاح ساختمان زیبا توسط دولت مشاهده می شود. کمیسیون، این گزارش استدلال می کند.
«به‌علاوه، معماران بریتانیایی که این سنت را اجرا می‌کنند، پیوسته خود را در حاشیه یک نهاد معماری که ایدئولوژی آن از نظر ساختاری با مدرنیته پیوند خورده است، به حاشیه رانده شده‌اند.»
این گزارش با استناد به نظرسنجی که توسط Policy Exchange نشان داد که 84 درصد از مردم یک سبک معماری سنتی را به عنوان انتخاب ترجیحی خود انتخاب کردند، استدلال می‌کند که «بین معماری ارائه شده به عموم و معماری مورد نظر مردم، گسست وجود دارد».
در این بیانیه آمده است که بازارهای مسکن و معماری «یا به عموم مردم آموزش می‌دهند که سنت‌گرایی در دنیای مدرن بی‌ربط است یا نمایشگاه‌های قوطی کبریت را باز می‌گردانند که به نوعی خمیر لیلیپوتی وحشتناک از معماری کلاسیک است».
این گزارش همچنین خواستار رویکرد چند رشته ای بیشتر در آموزش معماری برای افزایش کیفیت قلمرو عمومی است. می‌گوید که این مدرسه می‌تواند با معیارهای موجود RIBA و مؤسسه برنامه‌ریزی شهر سلطنتی تأیید شود، اما ایجاد یک «سیستم اعتباربخشی جدید و جایگزین» را توصیه می‌کند.
گوو در پیشگفتار خود برای این گزارش می‌گوید که توسعه‌های جدید مسکن «به دلیل محوطه‌سازی ضعیف یا ویژگی‌های شهری بی‌تفاوت یا بی‌معنی ناامید شده‌اند» و آموزش معماری کلیدی برای بهبود استانداردهای طراحی و «تراز کردن» جوامع است.
گوو از پیشنهاد یک مدرسه در مکان استقبال می کند و می گوید که “خوشحال است که می بیند این مقاله به طور مؤثری در بحث در مورد اینکه چگونه خانه ها و جوامع خود را بهبود می بخشیم” کمک می کند. با این حال، او به طور مستقیم به درخواست برای کلاسیک گرایی بیشتر در آموزش معماران نمی پردازد.
او می‌نویسد: «بیشتر مخالفت‌ها با توسعه‌های مسکن جدید اغلب ناشی از ترس این است که کیفیت ساختمان‌ها و مکان‌های جدید ایجاد شده ناقص باشد و در نتیجه برای محله‌ها و املاک موجود مضر باشد».
“اگر یک بهبود کلی در استاندارد طراحی به عموم مردم اطمینان دهد که در واقع اینگونه نخواهد بود، در این صورت ممکن است کمتر با آن مخالفت کنند.”
گوو افزود: «هیچ گلوله نقره‌ای برای حل بحران مسکن وجود ندارد، نه می‌توان شهرها و شهرهای بریتانیا را یک شبه متحول کرد یا فوراً نیروی کار آغشته به مهارت‌هایی را برای امکان‌پذیر ساختن آن تغییر ایجاد کرد.
اما مهم است که به کاشت بذرهایی ادامه دهیم که می‌توان از آن‌ها پاداش‌های آینده درو کرد و این پاداش‌ها نوید تبدیل خانه‌ها، شهرک‌ها، شهرها و جوامع ما را به مکان‌های پر جنب و جوش و زیبایی می‌دهند که می‌توانیم واقعاً به آن افتخار کنیم.
‘رم یک روزه ساخته نشد. اما اگر کسانی که زندگی و حرفه خود را وقف ایجاد آن کردند، ابتدا نمی دانستند چگونه آن را بسازند، هرگز ساخته نمی شد.
