کمیته درخواست برنامه‌ریزی شورا شب گذشته (13 دسامبر) پس از اینکه افسران اعلام کردند که منافع عمومی آن بیشتر از آسیب میراث است، تصمیم به اعطای موافقت برای طرح خیابان سلطنتی 2.2 هکتاری در نزدیکی واترلو گرفت.
این پروژه برای توسعه دهنده Stanhope، بیش از 150000 متر ایجاد خواهد کرد2 فضای اداری به همراه 133 خانه – که نیمی از آنها مقرون به صرفه خواهد بود – و سایر امکانات بین ایستگاه واترلو و بیمارستان سنت توماس.
کارها شامل مسطح کردن خانه کانتربری 1957 و خانه همسایه آن در سال 1964 استنگیت هاوس است.
Masterplanner AHMM در کنار یک تیم طراحی از جمله COBE با Morris + Co، East، Henley Halebrown، Piercy & Company و Feilden Fowles کار می کند، که استودیوی جداشدنی لندن نیز حذف خواهد شد تا راه را برای طرح ها باز کند.
انگلستان تاریخی پس از شناسایی آسیب به شش دارایی میراث از جمله سایت میراث جهانی وست مینستر و کاخ لمبث به این پیشنهادها اعتراض کرد.
شورای شهر وست مینستر نیز با این توسعه مخالفت کرد که به گفته آن، تأثیر «غیرقابل قبول» بر نماهای کاخ وست مینستر خواهد داشت.
افسران برنامه‌ریزی پذیرفتند که این طرح به دارایی‌های میراث آسیب می‌رساند، اما گفتند که این “کمتر از قابل توجه” خواهد بود. آنها افزودند که مزایای این طرح، از جمله تأمین شغل، بهبود حمل و نقل و خانه های مقرون به صرفه، بیشتر از آن خواهد بود.
آنها در گزارشی به اعضای شورا نتیجه گرفتند: “هیچ ملاحظات مادی با وزن کافی برای یافتن دلیلی برای امتناع مجوز برنامه ریزی شناسایی نشده است.”
خانه کانتربری توسط لزلی جی کرید، معمار بیمارستان سنت توماس طراحی شد که با ویلیام هولفورد و در ابتدا جیمز استرلینگ کار می کرد و سپس در لیون، اسرائیل، الیس مستقر شد. در سال 1954، رابرت ماکسول، منتقد معماری درگیر شد و در طراحی کمک کرد.
ساختمان بتن آرمه دارای یک بلوک مزونت و مجموعه جداگانه ای از آپارتمان ها است که توسط یک راه پله مشترک به هم متصل شده اند. انجمن قرن بیستم سال گذشته این ساختمان را به عنوان «نمونه ای عالی از یک بلوک تخته ای دهه 1950» با طراحی «پیچیده» آن «به وضوح الهام گرفته از Unité d’Habitation Corbusier در مارسی» توصیف کرد.
خانه 14 طبقه Stangate که دارای اسکلت بتنی و پانل های آجری زرد است، هفت سال بعد به طرح های معمار ویلیام فاولر هاویت که برای بیمارستان سنت توماس زیر نظر ویلیام هولفورد کار می کرد، ساخته شد. جامعه گفت که این برج نمونه خوبی از یک “بلوک نقطه ای پس از جنگ است، که بر اساس یک پلان H که بر روی پیلوت های بتنی مخروطی ایجاد شده است” تنظیم شده است.
کاترین کرافت، مدیر انجمن، سال گذشته گفت که این بلوک‌ها «علاقه‌های تاریخی و معماری قابل توجهی دارند» و افزود: «این ساختمان‌ها می‌توانند دوباره مورد استفاده قرار گیرند.»
طرح های تصویب شده برای رویال استریت شامل استفاده مجدد از خانه بکت، در کنار ساخت چهار ساختمان جدید شامل 130 خانه جدید است که 50 درصد آن مقرون به صرفه خواهد بود، و نوسازی طاق های راه آهن در شرق سایت. یک محله سبزتر نیز در این طرح ها نقش اساسی دارد، با پیشنهاداتی که شامل ارتقای 41 درصدی در حوزه عمومی و فضاهای عمومی جدید و سرمایه گذاری در پارک اسقف اعظم است.
صدیق خان، شهردار لندن، این فرصت را خواهد داشت تا قبل از اعطای مجوز رسمی توسط لمبث، در درخواست رویال استریت مداخله کند.
اکنون قرار است کار در اوایل سال 2024 در محل شروع شود.