چه چیزی دانشجویان را از معمار شدن منصرف می کند؟

این اساسی است که مسیرهای منعطف تری برای کسب صلاحیت و محیط های کاری حمایت کننده تر وجود داشته باشد. تنها در این صورت است که افرادی که از ممتاز نیستند می توانند به پتانسیل کامل خود دست یابند.

آگراوال، که ریاست شرکت اجتماعی را بر عهده دارد که متخصصان بخش خصوصی را در شوراهای محلی و مقامات برنامه ریزی قرار می دهد، افزود: “آموزش معماری پایه ای درخشان برای تعدادی از مشاغل فراتر از تبدیل شدن به یک معمار واجد شرایط است.” هنگامی که به خوبی آموزش داده شود، فرآیند طراحی و نحوه طراحی برای پیچیدگی انواع مختلف کاربران، زمینه ها، مواد، زیبایی شناسی و عوامل فنی را به شما آموزش می دهد.

در کل، داده‌ها نشان می‌دهد که تعداد قابل توجهی ترک تحصیل کرده‌اند، با نسبت مشخصی (تقریبا یک پنجم) از تمام کسانی که در ابتدا می‌خواستند معمار شوند در ابتدای تحصیل، با پیشرفت در دانشگاه، از این رویاها دست کشیدند.

یکی از پاسخ دهندگان BAME گفت که دانشگاه “آرزوهای من را کشت”، در حالی که دانشجوی دیگری که در قسمت 1 مستقر در میدلندز است گفت که در عوض قصد انجام “کاری هنری تر” دارند. [because] معماری [was] بیش از حد نخبه‌گرا، جنسیت‌گرا و نژادپرست».

اما وقتی از شما پرسیده شد که آیا هنوز قصد دارید یک معمار کاملاً واجد شرایط شوید، فقط 70 درصد از همه پاسخ دهندگان به نظرسنجی 2022 گفتند که می‌خواهند ادامه دهند.

یکی از دانش‌آموزان در توضیح تصمیم خود برای پشت کردن به احراز صلاحیت، گفت که آنها ترجیح داده‌اند به جای آن روی استراتژی شهری برای یک مقام محلی کار کنند: «من در یک شورا استخدام شدم و دریافتم که کار بسیار بیشتر از معماری با ارزش است.

این رقم در مورد زنان و برای افرادی با پیشینه‌های سیاه‌پوست، آسیایی و قومیتی اقلیت (BAME) بیشتر کاهش می‌یابد، که همچنین به احتمال زیاد از هدف اصلی خود یعنی معمار شدن تغییر می‌کنند.زیر را ببینید).

این در حالی است که 81 درصد از تمام دانشجویان ساکن بریتانیا می گویند که دوره معماری باید تمام یا بیشتر مهارت های مورد نیاز برای عملی شدن را آموزش دهد.

با تکرار یافته‌های نظرسنجی‌های سال‌های گذشته، حدود 87 درصد از همه دانش‌آموزان مدارس بریتانیا که تحصیلات خود را در رشته معماری آغاز کرده‌اند، گفته‌اند که قصد دارند واجد شرایط شوند. این نسبت تقریباً از یک دهه پیش که AJ شروع به انجام این تحقیق کرد تقریباً تغییر نکرده است و بین جنسیت یا نژاد تفاوت کمی دارد.

من به اندازه کافی بحث های پیرامون فرهنگ کار در معماری را داشتم و رکود دستمزدها، به خصوص با توجه به هزینه زندگی، مضحک است. (دیدن نظرسنجی دانشجویان AJ بحران هزینه تحصیل را برجسته می کند).

یکی از دانشجویانی که مسیر سنتی دانشگاه را انتخاب کرده بود، گفت: “در آینده، اگر می توانستم برای شرکتی کار کنم، می خواهم پس از ترک به آن بپیوندم – اما بدون آن همه بدهی – هر روز یک کارآموزی را انتخاب می کردم.”

در همین حال، اشتها برای کارآموزی معماری همچنان در حال افزایش است. نیمی از دانش آموزان (50 درصد) در مدارس بریتانیا گفتند که اگر در دسترس بود، شاگردی می کردند. این در میان پاسخ دهندگان BAME به نزدیک به دو سوم (65 درصد) می رسد.

واضح است که اگر واقعاً متعهد به تغییر روایت هستیم، ابتکاراتی مانند برنامه نیویورک-لندن ما NY-LON بسیار مورد نیاز است.