نمای هوایی از فرودگاه چانگی سنگاپور
شرکای طراحی KPF و Heatherwick Studio بخشی از یک تیم گسترده تر به رهبری KPF و Architects 61 مستقر در سنگاپور هستند که همچنین شامل شیوه های محلی RSP و SAA Architects است.
T5 سومین پروژه استودیو Heatherwick در سنگاپور است که پس از مرکز آموزشی دانشگاه نانیانگ و ساختمان آپارتمان Eden است.
ما می‌خواهیم از تجربه معمولی فرودگاهی که به‌طور بی‌رحمانه در سرتاسر جهان کپی شده است فاصله بگیریم و در عوض مجموعه‌ای انسانی و خانگی از فضاهای پر از فعالیت و نور روز را برای مسافران و سنگاپوریان به طور یکسان ارائه کنیم.
T5 بخشی از توسعه 1080 هکتاری Changi East است. این پروژه گسترده تر گسترش فرودگاه شامل یک سیستم سه باندی است که قرار است تا اواسط دهه 2020 به بهره برداری برسد و شاهد ساخت 40 کیلومتر تاکسی وی جدید، ساخت تونل ها، زمین های جدید و تأسیسات پشتیبانی هوانوردی، و یک منطقه صنعتی است که یک منطقه را در خود جای دهد. هاب بار هوایی
T5 که برای تطبیق فناوری رباتیک مانند وسایل نقلیه خودران برای حمل بار و بار طراحی خواهد شد، به چهار ترمینال موجود فرودگاه متصل خواهد شد.
این سوخت برای استفاده از سوخت های جایگزین از جمله سوخت پایدار هوانوردی که از مواد اولیه پایدار مانند روغن پخت و پز تولید می شود و برای تامین نیروی زمینی ثابت و خنک کننده برای هواپیماهای پارک شده در دروازه ها آماده خواهد شد.
طرح سایت (ترمینال 5 جدید پایین سمت چپ)
معماران DP سنگاپور خدمات طراحی خرده فروشی برای فضاهای تجاری ترمینال ارائه می دهد. Arup، Mott McDonald و Surbana Jurong خدمات مهندسی ارائه می دهند.
منبع: Shutterstock
منبع
توماس هیترویک، که استودیوی Heatherwick او یکی از امضاکنندگان گروه کمپین آب و هوایی Architects Declare است، گفت: “قصد ما این است که یک ترمینال فرودگاهی را دوباره تعریف کنیم. بیشتر فرودگاه ها مکان های خوبی برای گذراندن وقت نیستند، اما Changi همیشه متفاوت بوده است. به‌جای ساختن یک تک‌پارچه وسیع در حومه شهر برای استفاده انحصاری مسافران، برنامه ما ایجاد فضای اجتماعی است که مردم ساکن شهر از دیدن آن هیجان‌زده شوند.
مشتریان از این وقفه دو ساله برای ارزیابی مجدد رشد هوانوردی و بررسی طراحی ساختمان برای ایجاد مدولارتر استفاده کردند.
پروژه های قبلی فرودگاه KPF شامل مجتمع ترمینال Midfield در فرودگاه بین المللی ابوظبی است. Trent Tesch، مدیر طراحی KPF، گفت: «طراحی ما برای ترمینال 5 از ترکیب منحصر به فرد سنگاپور از طبیعت و شهر الهام گرفته شده است. ما از اهمیت بین المللی این پروژه آگاه هستیم و نه تنها بر ایجاد یک ساختمان نمادین که فرودگاه چانگی است، بلکه یک تجربه به یاد ماندنی و مثبت برای مسافران و عموم مردم تمرکز کرده ایم.
به عنوان یک نتیجه از همه گیری، طراحی T5 به انعطاف پذیری اجازه می دهد تا ترمینال را به عنوان دو ترمینال فرعی کوچکتر در صورت نیاز اداره کند. همچنین مقرراتی برای کاهش انتقال بیماری از جمله سیستم های بدون تماس و افزایش تهویه وجود خواهد داشت.
ویژگی‌های پیشنهادی برای کاهش ردپای کربن توسعه شامل پنل‌های خورشیدی، سیستم‌های مدیریت ساختمان هوشمند، و خنک‌سازی منطقه‌ای همراه با ذخیره‌سازی انرژی حرارتی است.
کار طراحی اکنون از سر گرفته شده است و انتظار می رود ساخت و ساز در حدود دو سال دیگر آغاز شود تا ترمینال آماده پاسخگویی به تقاضای پیش بینی شده برای سفر هوایی در اواسط دهه 2030 باشد. پس از تکمیل، سالانه حدود 50 میلیون مسافر را در خود جای می دهد.
فرودگاه چانگی در سال 2019 به 68.3 میلیون مسافر خدمات رسانی کرده است. در ژوئن امسال، 2.93 میلیون مسافر جابجا شده است که نیمی از ترافیک قبل از کووید برای مدت مشابه در سال 2019 است.
مناقصه مشترک تمرین ها برای ترمینال 5 (T5) در سال 2018 و پس از اعلام این طرح در سال 2013 برنده مسابقه شد.
ترمینال 4 طراحی شده توسط موشه سافدی و بنو، که در سال 2017 با ظرفیت جابه‌جایی 16 میلیون مسافر در سال افتتاح شد، پس از بیش از دو سال بسته بودن به دلیل همه‌گیری، ماه آینده بازگشایی می‌شود.
این طراحی بر اساس مفهوم “فرودگاه به عنوان یک شهر” است و ترمینال را به عنوان مجموعه ای از “محله ها” تصور می کند که هر کدام شخصیت خاص خود را دارند.
با این حال، کار روی این پروژه که توسط سازمان هواپیمایی کشوری سنگاپور، وزارت حمل و نقل کشور و گروه فرودگاه چانگی انجام می شود، در سال 2020 به دلیل همه گیری کووید-19 به مدت دو سال متوقف شد.