این خلاصه خواستار یک آشپزخانه و فضای ناهار خوری مشترک بود که با باغ تعامل داشته باشد.
یک نورگیر بزرگ در تمام طول خود با آشپزخانه در مرکز فضا قرار دارد. فضای ناهار خوری به داخل باغ می رود، از دو طرف با لعاب های گسترده پیچیده شده است، که مقیاس آن با شیشه های کوچکتر و جزئیات نرم تر شده است.

داده های پروژه
خانواده به اندازه کافی در اینجا زندگی کرده بودند تا خاطرات ایجاد کنند و پیوند محکمی با خانه ایجاد کنند. برای ما، نقطه شروع عالی بود. ما رابطه آنها را با خانه و باغ از طریق معماری ملایم و حساس عمیق تر می کنیم. خلاصه ای از دو بخش به ما داده شد – اولاً برای اینکه به آنها فضایی بدهیم که خانواده را قادر می سازد زمان بیشتری را با هم بگذرانند و ثانیاً معماری موجود را بهبود بخشد.
ما با دقت در مورد کیفیت نور و نحوه تغییر آن در حین حرکت در فضا فکر کردیم. ما هم زمان گذاشتیم تا جنبه خانه به باغ را در نظر بگیریم تا طراحی جدید باغ بتواند همگام با فضای داخلی خانه توسعه یابد. ما میخواستیم از نور و جنبه حداکثر استفاده را ببریم، نما را برای شکلدهی بیشتر نمایان کنیم و مسیر پر پیچ و خم باغ را در نظر گرفتیم که حس سفر را ایجاد میکند.
مصالحی که ما استفاده کردیم به سنتی اشاره دارد و همچنین مقیاس نما را تجزیه می کند. با شیشههای کوچکتر در نواحی ثابتتر و شیشههای بزرگتر در مناطق پویاتر، مقیاس مواد را با عملکرد فضا مرتبط کردهایم. مواد از بیرون به داخل خانه میروند و این مرزها را محو میکنند و جلوه کلی یک طراحی بصری و قابل ارتباط است.
این پسوند جدید که از آجرهای پترسن زرد رنگ تشکیل شده و با پنجرههایی با قاب فولادی به رنگ سبز کمرنگ مشخص شده است، اطراف باغ را با نمای پلکانی که بهطور نامحسوس به خانه اصلی اشاره میکند، تا میکند.
این خانه متعلق به سال 1864 و ساخته شده از آجرهای زرد رنگ، بیش از 20 سال در مالکیت یک خانواده قرار داشت.
به عنوان یک عمل، ما فضاها و کیفیت های فضایی را طراحی می کنیم که منجر به زیبایی شناسی ملایم می شود. ما عاشق تعقیب دست ساز، لذت بردن از ویژگی هایی که به فضا می دهد و تمرکزی که به فرآیند طراحی ما می دهد، هستیم.
ریس اوون، کارگردان پنسر لندن