این مرکز پذیرش رایگان برای برنامه ای متشکل از نمایشگاه های موقت، گفتگوها و بحث های عمومی، کارگاه ها، فعالیت ها و رویدادها را برای مدارس، گروه های اجتماعی و متخصصان محیط های ساخته شده ارائه می دهد.
در طبقه همکف، یک آتریوم ورودی بزرگ دارای یک قسمت نشیمن «سفیدکننده» غرق شده است که برای سخنرانی، ارائه و اجرا طراحی شده است، در حالی که یک راه پله و آسانسور جدید برای خدمت به سه طبقه فوقانی تعبیه شده است.
دیدگاه مشتری
اگرچه یک ساختمان فهرست شده بود، اما به طور قابل توجهی انطباق های بیشتری در الحاقیه 1905 انجام شده بود، و ویژگی های اصلی کمتری باقی مانده بود، از جمله نماهای اصلی در طبقه همکف که با اضافات نامطلوب دهه 1970 جایگزین شده بودند. به عنوان یک اصل، ما به دنبال استفاده از این بخش از ساختمان به عنوان ورودی معاصر جدید بودیم که به سمت شرق آینه شده است، که ارتباطی را از طریق ساختمان ایجاد می کند و به انیمیشن بیشتر ورودی کمک می کند.
در جنوب غربی ورودی، یک حیاط عابر پیاده ایجاد شده است تا به مردم اجازه دهد تا جمع شوند، در حالی که نمای فعال ساختمان به جذب مردم کمک می کند و آن را برای همه جذاب و قابل دسترس می کند.
منبع: Elliott Architects
داده های پروژه
یک پلکان اقامتی جدید با رنگ‌های روشن ساختمان را به دو نیم می‌کند و بازدیدکنندگان را به سمت فضاهای گالری و اتاق‌های شهری به سطوح بالا می‌کشاند و مفاهیم کلیدی خوش‌آمدگویی، باز بودن و در دسترس بودن برای همه را تقویت می‌کند. نواحی درون ساختمان لایه‌بندی شده‌اند و از عمومی به خصوصی در طبقات بالا حرکت می‌کنند و پلکان نشان می‌دهد که چگونه ساختمان‌های تاریخی را می‌توان خلاقانه با تعادلی از مداخله معاصر و بازسازی دلسوزانه تغییر کاربری داد.
هدف آن گسترش تعامل محلی و بحث پیرامون معماری و برنامه ریزی در شهر است که از توصیه فارل در سال 2014 الهام گرفته شده است. بررسی فارل هر شهر باید یک «اتاق شهری» برای مردم محلی داشته باشد تا در مورد گذشته، حال و آینده محل زندگی خود بیاموزند.
پیشنهاد ما به دنبال اجرای فلسفه فارل با ایجاد یک «اتاق شهری» نمونه است. یک تسهیلات مشترک و پذیرا برای خدمت به منطقه و جوامع آن، تشویق مشارکت و بحث پیرامون محیط ساخته شده ما. این طرح ساختمان فهرست شده را حفظ کرده و خلاقانه تطبیق می دهد، و نشان می دهد که چگونه ساختمان ها برای مرتبط ماندن نیاز به تکامل و بازسازی دارند.
کریس هلمز، کارگردان، معماران فضایی و بن الیوت، کارگردان، معماران الیوت
این پروژه 4.6 میلیون پوندی، بخشی از دانشکده معماری، برنامه ریزی و منظر دانشگاه نیوکاسل، ترکیبی از یک گالری عمومی، مرکز تحقیقاتی و فضای اجتماعی است.
طبقه اول 150 متر2 فضای گالری برای نمایشگاه‌های موقت، در حالی که طبقه دوم سه «اتاق شهری» را در خود جای می‌دهد که فضای چند منظوره را برای گفتگو، کارگاه‌ها، سمینارها و میزگردها، در کنار نمایشگاه‌ها و تاسیسات طراحی شده توسط استودیوی معماری CAN، برای بررسی جنبه‌های محیط ساخته شده Tyneside فراهم می‌کند.
در سایت شروع کنید دسامبر 2021
تاریخ تکمیل ژانویه 2023
سطح ناخالص طبقه داخلی 1040 متر2
فرم قرارداد یا مسیر تدارکات طراحی و ساخت JCT
معماران SPACE Architects و Elliott Architects
مشتری دانشگاه نیوکاسل
مهندس سازه کندال
مشاور M&E کندال
نقشه بردار کمیت کوری و براون
حمل و نقل آتش و عمودی کندال
مشاور منظر سبز جنوبی
مشاور آکوستیک کندال
طراحی و نصب نمایشگاه (دائمی) می توان
طراحی گرافیک نمایشگاهی (بیشتر با کمتر) استودیو ایلکا
ساخت نمایشگاهی (بیشتر با کمتر) Raskl
مدیر پروژه دانشگاه نیوکاسل/ کوری و براون
طراح اصلی دانشگاه نیوکاسل
بازرس ساختمان تایید شده Bluekeep
مدیر اطلاعات فناوری های BIM
پیمانکار اصلی ساخت و ساز رابرتسون
CO سالانه2 انتشارات 13.97 کیلوگرم CO2eq/m2
نرم افزار CAD استفاده شده است Autodesk Revit
منبع
دیدگاه معمار
در داخل، یک فضای نشستن غرق شده ایجاد شد، (با باز کردن بخشی از طبقه به زیرزمین)، مشوق بحث و گفتگو در قلب ساختمان در مکانی برجسته و قابل مشاهده برای عموم بود.
نمایشگاه افتتاحیه “بیشتر با کمتر: بازسازی معماری برای جهانی در حال تغییر”، تاسیسات چهار معمار مستقر در بریتانیا را به نمایش می گذارد: لباس برای آب و هوا، مک کلوی + موچموا، دفتر S&M و مرکز بیوتکنولوژی در محیط ساخته شده (HBBE) در دانشگاه نیوکاسل. . این نمایشگاه که توسط مدیر مرکز، اوون هاپکینز و دستیار کیوریتور لورنا برن مدیریت می‌شود، راه‌های نوآورانه‌ای برای تصور، ساخت و تجربه معماری در تلاش برای رسیدن به صفر خالص را بررسی می‌کند.
در جهانی که با گسست و دگرگونی عمیق محیطی، اجتماعی و فناوری تعریف شده است، پتانسیل معماری و برنامه ریزی برای ایجاد جهانی فراگیرتر، دموکراتیک و پایدار هرگز مهمتر از این نبوده است. مرکز فارل که ریشه در نیوکاسل دارد، اما با چارچوب مرجعی که از نظر وسعت جهانی است، یک پلت فرم جدید حیاتی برای بحث در مورد آینده معماری و برنامه ریزی ارائه می دهد و تضمین می کند که همه در این گفتگوی انتقادی صدای خود را دارند.
اوون هاپکینز، کارگردان، مرکز فارل، دانشگاه نیوکاسل
SPACE Architects & Elliott Architects با دانشگاه نیوکاسل همکاری کردند تا ساختمان های Claremont سابق را تغییر دهند، ساختمانی تاریخی در فهرست درجه دوم در قلب نیوکاسل، که برای چندین سال خالی مانده بود و در وضعیت خرابی قرار گرفته بود.
برای اطمینان از دسترسی به ساختمان در تمام سطوح، یک آسانسور در داخل چاه نور موجود در مرکز ردپا نصب شد. درهای فرود شیشه ای مشخص شد، به طوری که نور قرض گرفته شده حفظ می شود و همچنین اجازه می دهد تا آجرکاری لعابدار اصلی درون شفت نمایش داده شود.
بخش مهمی از طراحی داخلی شامل نمایاندن و بازسازی آجرکاری و شومینه های اصلی است که در برابر نقوش هندسی بازیگوش و سبک راه پله قرار گرفته اند – اشاره ای به دوران پست مدرن.
تحریریه اخبار معماری آریانا
