4- برای مقاوم سازی ساختمان های موجود، استفاده از دیوار برشی فولادی نسبت به دیوار برشی بتنی، بسیار سریع تر و کم هزینه تره. مهمترین عیب این مهاربندها، قیمت زیاد و زمان تحویل طولانی آنهاست که مانع از گسترش این مهاربند تو کشورمون شده (عیبش خیلی اساسیه چون پول همیشه حرف اول رو میزنه💷⌛). سازه تحت بارهای مختلف طراحی میشه، بعد از طراحی یکسری کنترل ها باید انجام بشه که یکی از این کنترل ها، کنترل تغییر مکان نسبیه که اگه بیش از حد مجاز باشه باید سختی سازه رو زیاد کنیم (ساده ترین راه افزایش سختی، افزایش ابعاد تیر و ستونه که خیلی هزینه بره). علتش اینه که دیوار برشی سختی سازه رو خیلی زیاد میکنه و این موضوع باعث افزایش ایمنی سازه در برابر شکست میشه. معمولا سازه های دارای این نوع مهاربندی ها دارای تغییرمکان نسبی کمتر از تغییرمکان نسبی مجاز بوده و نیاز به افزایش سختی نداریم (مزیت اصلی این نوع مهاربند است که باعث کاهش هزینه ساخت میشه 💰🏗). معمولا تو ساختمون های بلند که استفاده از قاب خمشی بدلیل تغییرمکان جانبی زیادش کارایی نداره از قاب مهاربندی استفاده میشه. در پیوند های برشی قبل از اینکه مفصل خمشی در دو انتهای تیر پیوند تشکیل بشه، جان تیر پیوند در اثر برشی جاری میشه و ناحیه خمیری برشی ایجاد میشه ولی در پیوند خمشی، مفصل خمشی در دو انتهای تیر پیوند ایجاد میشه (معمولا پیوند برشی نسبت به پیوند خمشی عملکرد بهتری در برابر زلزله داره).
برای اینکه مهاربندها انرژی بیشتری از زلزله رو جذب کنن، باید همزمان خراب بشن اما عیب این سیستم اینه که اون مهاربندی که توی فشار میوفته زودتر از اون مهاربندی که توی کشش میوفته خراب میشه. مهاربند کمانش تاب هسته ای فولادی و شکل پذیر داره که برای جاری شدن در فشار و کشش طراحی شده و برای حذف کمانش کلی در فشار، هسته فولادی اونو درون غلافی از جنس فولاد قرار میدن و درون این غلاف با ملات یا بتن پر میشه. بطور کلی با استفاده از مهاربندها در کل طول و عرض سازه و یا هرجایی که معماری به ما اجازه این کار رو بده، میتونیم صلبیت سازه رو بالا ببریم (دهانه مهاربندی بیشت، صلبیت بیشتر🗻). اما ایراد این مهاربندها چیه؟ درسته که اجرای سیستم مهاربند واگرا نسبت به سیستم مهاربندی همگرا نیاز به دقت بیشتری داره اما عوضش درناحیه غیرخطی، سختی و مقاومت اون ثابته و تنزل سختی و مقاومت کمتری داره. بنابراین انرژی بیشتری رو مستهلک میکنه و درنتیجه شکل پذیری بیشتری ازخودش نشون میده (سختی جانبیش کمتر از مهاربند همگراست). دیواربرشی بهتره بصورت یکپارچه از تراز فونداسیون شروع بشه و در ارتفاع سازه ادامه پیدا کنه تا نیروهای لرزه ای بتونن بصورت پیوسته در ارتفاع دیوار از بالا به پایین و نهایتا به فونداسیون منتقل بشن، وگرنه طبق استاندارد 2800 نامنظمی در سازه داریم و آیین نامه ضوابط سختی برای سازه نامنظم داره (ما رو بخاطر نامنظمی به اشد مجازات محکوم میکنه ⚖).
تحریریه اخبار معماری آریانا