تالار جهانی، یک مکان فرهنگی تاریخی 1965 که توسط ولادیمیر یاروسلاو، لیوبومیر استانکوف، و کی. استانکووا-متافوا طراحی شده بود، در 9 آوریل در اسکوپیه، مقدونیه شمالی آتش گرفت. تعمیرات بر روی گنبد امضای ساختمان اواسط قرن در حال انجام بود که آتش سوزی عظیمی رخ داد. ، تخریب سقف آن. هیچ کس آسیب ندیده است، اما این فاجعه توجه معماران و محافظان را به خود جلب کرده است.
از زمان فروپاشی یوگسلاوی در سال 1991، تالار جهانی در وضعیت بلاتکلیفی قرار داشته است. ساختار مدرنیستی چندین بار تغییر مالکیت داده است و از سال 2015 به دلیل بازسازی توسط وزارت فرهنگ بسته شده است. بازسازی های اخیر برای آماده سازی سالن یونیورسال برای سال 2028، زمانی که اسکوپیه پایتخت فرهنگی اروپا خواهد بود، انجام شد. اکنون این آتش سوزی اخیر ساختمان مهم فرهنگی را در معرض خطر بیشتری قرار داده است.
در سال‌های اخیر، معماری یوگسلاوی با انتشارات و نمایشگاه‌های مدیون این موضوع در غرب جهانی مورد توجه چشمگیری قرار گرفته است. مطمئناً تالار جهانی اسکوپیه یکی از بهترین نمونه‌های معماری تولید شده در این دوره سوسیالیستی و آرمان‌های انقلابی است که رهبران جهان زمانی آرزوی آن را داشتند.
یونیورسال هال در سال 1966 و در اوج جنگ سرد آغاز به کار کرد. این طرح دارای یک گنبد چند طبقه است که شامل 1800 صندلی است که یک سرسرای بزرگ در یک طرف و فضاهای اداری در طرف دیگر قرار دارد. یک پلکان مجسمه ای در سرسرا، سطوح بالا و زمین را به هم متصل می کرد. در بخش، ساختمان یاد اتین-لوئیس بولیه است سنوتاف برای نیوتن (1784)، یا افلاک‌نمای مسکو اثر میخائیل بارش، که در سال 1929 تکمیل شد.
اما آنچه از معماری تالار یونیورسال تاثیرگذارتر است، داستان آن است: قبل از ساخت آن، در سال 1963، یک زلزله فاجعه بار پایتخت دامنه کوه اسکوپیه را لرزاند. این فاجعه جان 1000 نفر را گرفت و تقریبا 80 درصد از ساختمان های اسکوپیه را ویران کرد. بنا به گفته مورخان آنا ایوانوفسکا دسکووا و دامیان کوکالفسکی، ساخت تالار جهانی به نوبه خود به لطف مشارکت تقریباً هشتاد کشور از سراسر جهان امکان پذیر شد که بازسازی اسکوپیه را تجسم بخشید.
پس از زلزله، جوسیپ بروز تیتو، رئیس جمهور یوگسلاوی، با رهبران جهان از ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی، و جنبش غیرمتعهدها، که شامل کشورهای آسیایی و آفریقایی آزاد شده بود، برای کمک و کمک به آنها سرازیر شد. در آغاز سال 1964، مقادیر زیادی پیش ساخته به دست آمد. مسکن، بیمارستان و مدارس در سراسر اسکوپیه به لطف هدایای سخاوتمندانه رهبران جهان ساخته شد.
تالار یونیورسال در سال 1965 قبل از تکمیل رسمی، میزبانی خود را آغاز کرد و به طور رسمی در سال 1966 افتتاح شد. سه سال بعد، در سال 1969، پرزیدنت تیتو در مجمع سالانه ضد فاشیست برای آزادی ملی مقدونیه به رهبران جهان پیوست، رویداد مهمی که برگزار شد. از پایان جنگ جهانی دوم.
پس از فروپاشی یوگسلاوی، بسیاری از مقررات برنامه ریزی شهری در اسکوپیه لغو شد. و بسیاری از ساختمان های اواسط قرن تخریب شد. یونیورسال هال از پاکسازی های ناخواسته جان سالم به در برد، اما از سال ها بی توجهی و تغییر مالکیت رنج برد. برای چندین دهه از این ساختمان برای کنسرت، نمایش و حتی یوروویژن استفاده می شد.
در سال 2013، یونیورسال هال پس از سال ها تعمیر و نگهداری به تعویق افتاد، برای استفاده ناامن اعلام شد. آنا ایوانوفسکا دسکووا و دامیان کوکالفسکی گفتند که در آن زمان، این ساختمان به نمادی از گذشته “نامطلوب” تبدیل شده بود. دو سال بعد، در سال 2015، مقامات دولتی پیشنهاد تخریب ساختمان برای یک سالن جدید را دادند، اما این تخریب با یک سری توقف و شروع خدشه دار شد. سپس در سال 2020، مقامات شهر دوباره پیشنهاد تخریب ساختمان را دادند، اما این ایده با مخالفت شدید مردم مواجه شد.
دفتر دادستان عمومی عمومی اسکوپیه اکنون در حال بررسی آتش سوزی 9 آوریل است تا مشخص کند که آیا این یک حادثه بوده یا “ناشی از عامل انسانی” است.
به گفته خبرنگاران محلی، سه کارگر ساختمانی که در حوالی زمان آتش سوزی در ساختمان حضور داشتند، بازداشت شده اند.