معماران شرق لندن به پناهندگان جوان کمک می کنند

شما کی هستید؟

نام واحد 38 از اولین دفتر ما در بالای سالن ناخن Pretty Nails در بازار سرپوشیده Seven Sisters در Wards Corner، تاتنهام گرفته شده است – که بیشتر به عنوان دهکده لاتین شناخته می شود.

ما یکدیگر را از طریق ناامیدی مشترک نسبت به مدل‌های مستبد بازآفرینی که اکنون در شهرهای بریتانیا معمول است، یافتیم، که اغلب جوامع را تنها برای تسریع بحران مسکن خلع ید می‌کنند.

در سال 2018، ما شروع به همکاری با بازرگانان برای تهیه طرح جامعه Wards Corner کردیم تا از تخریب بازار، یک مرکز فرهنگی حیاتی برای مهاجران طبقه کارگر توسط یکی از بزرگترین توسعه دهندگان بریتانیا جلوگیری کنیم. در مواجهه با یک کار به ظاهر غیرممکن، مدت کوتاهی بعد این تمرین را بر این اساس تأسیس کردیم که اگر هیچ پولی برای شروع نداشته باشیم، نمی‌توانیم از دست بدهیم.

پنج سال بعد، ما همچنان اینجا هستیم، مانند بازار، با مالک زمین (حمل و نقل برای لندن) و مقامات محلی (شورای هرینگی) اکنون متعهد به آینده ای تحت رهبری جامعه برای سایت هستند.

ما یک تعاونی کارگری هستیم که با تکیه بر ایده های جنبش معماری جدید، بر تحولات تحت رهبری جامعه متمرکز شده است. ما در تقاطع معماری کم کربن، مالکیت دموکراتیک، سیاست اقتصادی و اقدام سیاسی عمل می کنیم. ما اکنون در حال کار بر روی طیف وسیعی از پروژه‌های برنامه‌ریزی اجتماعی در سراسر کشور هستیم که بر مقاوم‌سازی، مالکیت تعاونی و ایجاد ثروت در جامعه تأکید دارند.

چطور شد که با Revoke در کمک به پناهندگان همکاری کردید؟

مدل‌های کنونی توسعه، کسانی را که قبلاً از تصمیم‌گیری کنار گذاشته شده‌اند، به حاشیه می‌برند، که منجر به تخریب فضاهای حیاتی فرهنگی و اجتماعی، اصیل‌سازی محله‌ها و در شدیدترین موارد، تراژدی‌هایی مانند گرنفل می‌شود.

معماران از بسیاری جهات “وکیل طراحی” هستند. اگر به عنوان یک جامعه، حق داشتن نمایندگی قانونی در دادگاه را به رسمیت می شناسیم، چرا تحمل می کنیم که کل محله ها بازسازی شوند و حق نمایندگی حرفه ای برای جوامع موجود وجود نداشته باشد؟

ما خدمات طراحی را به جوامع طبقه کارگر که معمولاً از فرآیندهای تغییر شهری مستثنی هستند، ارائه می دهیم. این گروه‌ها از مهاجران و پناهندگان گرفته تا گروه‌های کم‌درآمدی را در بر می‌گیرد که در معرض آوارگی از محله‌های خود قرار دارند.

در حالی که ما فکر نمی کنیم معماری به تنهایی بتواند به مسائل گسترده تر نابرابری اجتماعی بپردازد، اما می تواند آینده های جایگزین مناسبی را نشان دهد که به نوبه خود می تواند امکانات سیاسی، اقتصادی و زیست محیطی جدیدی را فراهم کند.

ما برای رویکردی چند رشته‌ای تلاش می‌کنیم که جوامع و جنبش‌های اجتماعی را قادر می‌سازد تا جاه‌طلبی‌های خود را برای تغییر محله از طریق مسئولیت مستقیم فرآیند توسعه محقق کنند.

Revoke، که ما سال گذشته به آن کمک کردیم، رویکردی کل نگر مشابه را برای حمایت از جوانانی که به عنوان پناهندگان یا مهاجران بدون همراه وارد بریتانیا می شوند، اتخاذ می کند. بسیاری از آنها از جنگ و آزار و شکنجه گریخته اند، آسیب های جدی را تجربه کرده اند و سال های تحصیل را در سفر خود به بریتانیا از دست داده اند. با این حال آنها در یک سیستم دولتی بوروکراتیک قرار می گیرند که نمی تواند نیازهای پیچیده آنها را برطرف کند.

کار Revoke که شامل آموزش، توسعه شخصی و فضاهای مراقبت می‌شود، به این افراد تاب‌آور کمک می‌کند تا پتانسیل کامل خود را برای مشارکت معنادار در یک جامعه ناآشنا به‌کار گیرند.

حمایت اولیه ما از Revoke این بود که فضایی کم‌هزینه را در یک مرکز اجتماعی که به اداره آن کمک می‌کنیم، یعنی Pelican House در Bethnal Green، برای آن فراهم کنیم. به سرعت، مزایای یک فضای ثابت برای جوانان Revoke آشکار شد و بنابراین ما اکنون در حال کمک هستیم با هدف بلندمدت ایجاد یک مدرسه مسکونی، برنامه هایی را برای فضای دائمی تر توسعه دهید.

چگونه با Footwork آشنا شدید و چرا فکر می کنید که بهترین گزینه برای کمک به شما بود؟

ما ابتدا از طریق مشارکت در برنامه Theatrum Mundi با Footwork آشنا شدیم و بلافاصله متوجه شدیم که نگرانی‌های آن در مورد تأثیر اجتماعی بازسازی و توسعه معاصر با نگرانی‌های ما هماهنگ است.

با توجه به تاکید Footwork بر اهمیت رابطه بین افراد و مکان، ما احساس کردیم که Revoke مناسب برای کمک مالی Action into Impact است. با هم، برنامه‌ای را با هدف نشان دادن ارزشی که یک فضای دائمی به جوانان ارائه می‌دهد آماده کردیم که Revoke از آن پشتیبانی می‌کند.

این پول به شما در دستیابی به چه چیزی کمک می کند؟

کمک هزینه Footwork به Revoke این امکان را می‌دهد تا با اجرای آزمایشی برنامه فشرده‌تری از کلاس‌ها، جلسات انفرادی و رویدادها با جوانان خود، شروع به توسعه مفهوم خود برای یک مدرسه اختصاصی کند. ما به آن کمک خواهیم کرد تا این موضوع را نظارت و ارزیابی کند.

ما همچنین مجموعه‌ای از کارگاه‌های تحقیقاتی مشترک را با جوانان و تیم Revoke برگزار خواهیم کرد تا یک خلاصه فضایی ایجاد کنیم که آرزوهای آن را برای مدرسه آینده منعکس کند. از اینجا به Revoke کمک می کنیم تا مراحل بعدی دسترسی به یک ساختمان مناسب را با هدف ایمن سازی مکان های موقت تا سال 2024 ترسیم کند.

آیا این پروژه را نمونه ای از این می بینید که چگونه معماران می توانند از مشاغل معمول خود فراتر رفته و در جامعه گسترده تر تغییر را تحت تأثیر قرار دهند؟

معماری می‌تواند آنچه را که گروه‌های اجتماعی برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند تقویت کند، اما این سازمان‌های اختصاصی مانند Revoke هستند که محرک‌های واقعی تغییرات پیشرونده هستند.

افراد زیادی در جامعه برای رسیدگی به چالش‌های مشابه تلاش می‌کنند اما کمبود ظرفیت و منابع مانع از آن شده‌اند. در نتیجه، دیدن این که Footwork Trust با توانمند ساختن این گروه ها برای انجام اقدامات معنادار از طریق شناخت اهمیت معماری به عنوان یک کالای اجتماعی، این عدم تعادل را برطرف می کند، دلگرم کننده است. امیدواریم با گذشت زمان، پروژه ها و سازمان هایی از این قبیل به یک هنجار تبدیل شوند و نه استثنا.

فراتر از این، در نهایت به چه چیزی امیدوار هستید؟

در نهایت، ما می خواهیم مدل های جدیدی از توسعه شهری ایجاد کنیم که از طریق تمرکز بر مالکیت دموکراتیک، توانمندسازی جامعه و توزیع مجدد اقتصادی، به جامعه ای عادلانه تر و عادلانه تر کمک کند.

معماری همیشه ذاتاً سیاسی بوده است

در مواجهه با نابرابری فزاینده و شرایط اضطراری آب و هوایی، نقش حیاتی اقتصادی شهرها، بازنگری در سرپرستی آنها را به یکی از فوری‌ترین وظایفی که با آن روبرو هستیم تبدیل می‌کند.

با گذشت زمان، ما می‌توانیم به یک شبکه تقویت‌کننده متقابل از پیشرفت‌های جامعه کمک کنیم که به تجمیع منابع، دانش و تخصص اجازه می‌دهد تا تغییری قاطع را از سیاست‌های شهری ۴۰ سال گذشته تسریع کند.

معماری همیشه ذاتاً سیاسی بوده است. با رویارویی با این سؤالات، ما امیدواریم که نقش اجتماعی معماری را احیا کنیم و طراحی را به عنوان یک خدمات عمومی دوباره ارائه کنیم.