خانواده او روز سه‌شنبه (9 مه) گفتند که اسکوایر پس از یک بیماری کوتاه، تقریباً نیم قرن پس از آن که او در سال 1976 به‌عنوان مایکل اسکوایر آسوشیتس، مطب خود را با پل هریسون تأسیس کرد، درگذشت.
اسکوایر در سال 1946 متولد شد و پیش از همکاری با پدرش، معمار راگلان اسکوایر، در جاکارتا و بحرین، در کالج سنت جان، کمبریج، معماری خواند. سپس به انگلستان بازگشت تا شرکت خود را تأسیس کند.
این شرکت مسئول چندین طرح بزرگ لندن است، از جمله توسعه مجدد پل One Tower (2017) و طرح اصلی برای پادگان چلسی در غرب لندن (در حال انجام).
دیگر پروژه های قابل توجه در 47 سال گذشته عبارتند از: دفتر مرکزی Unison’s Euston Road (2011)، یک طرح مسکونی لوکس در Ebury Square (2014)، و بازسازی فروشگاه بزرگ در Brixton، جنوب لندن، جایی که شرکت از سال 2017 در آن مستقر است.
Squire & Partners در طول پنج دهه گذشته جوایز طراحی متعددی از جمله RIBA London و National Awards for the Department Store در سال 2018 را به دست آورده است.
منبع: جیمز جونز
فروشگاه بزرگ Squire & Partners
ساختمان ادواردی که زمانی محل یک فروشگاه بزرگ بون مارکه بود و بعداً از دسترس خارج شد، توسط Squire & Partners از سال 2015 تا 2017 بازسازی شد. لندن.
اسکوایر در طول زندگی حرفه ای پنج دهه ای خود یک چهره برجسته در معماری بریتانیا بود. او حضور قابل توجهی در رویدادهای صنعتی در RIBA، معماری جدید لندن و شهر باز داشت و به عنوان رئیس هیئت داوران جوایز RIBA و به عنوان عضو هیئت ارزیابی معماری سلطنتی کنزینگتون و چلسی خدمت کرد.
او همچنین با شرکت در باشگاه معماری که توسط پدربزرگش، شاعر جان اسکوایر، تأسیس شد، راه پدرش را دنبال کرد.
اسکوایر تا زمان مرگش به کار خود ادامه داد و طرح های مربوط به آخرین پروژه های این تمرین را بررسی کرد. این تمرین اکنون توسط پسرش هنری، و همکارانش تیم گلستون و موری لوینسون اداره می شود.
در بیانیه ای، این تمرین گفت: “همه ما در شوک هستیم و هنوز در حال جذب از دست دادن یک مرد خارق العاده هستیم، کسی که با کارش به عنوان یک معمار و شخصیت گرم و سخاوتمندش زندگی بسیاری را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد.”
منبع: Squire and Partners
پادگان چلسی Squire & Partners
روحیه کارآفرینی نترس او Squire & Partners را از کنزینگتون جنوبی به King’s Cross و در نهایت به خرید یک فروشگاه بزرگ ادواردیایی در بریکستون سوق داد.
این عمل گفت که طرح بریکستون “معیار جدیدی برای استفاده مجدد تطبیقی از ساختمان‌های قدیمی تعیین می‌کند و مظهر طبیعت سخاوتمندانه و فراگیر مایکل است.”
خانواده‌اش او را به‌عنوان «در وهله اول مرد خانواده‌ای توصیف کردند که چیزی را دوست نداشت جز محاصره شدن توسط همسر و فرزندانش، که او عشق و زمان زیادی را به آنها اختصاص داد.
او همچنین از قایقرانی در سولنت لذت می برد و از طرفداران مشتاق چلسی بود. انرژی جوانی، عشق به زندگی و شوخ طبعی شیطنت آمیز او به شدت برای همه کسانی که او را می شناختند از دست خواهند داد.
از اسکوایر همسر 45 ساله اش رزی به یادگار مانده است. فرزندانش هنری، جورج، ریچارد، چارلز و میراندا. همسر اولش پانسی; برادرش راجر و هفت نوه‌اش، اوتیلی، فلیکس، اسکار، آلفی، ایزابل، جیمز و سینا.
ادای احترام
مایک استیف، بنیانگذار Stiff + Trevillion Architects
مایکل بدون شک یکی از مهربان ترین و حامی ترین معمارانی بود که من ملاقات کردم. من او را به عنوان یکی از اعضای پانل در پنل اصلی طراحی کنزینگتون و چلسی شناختم و دوستش داشتم، و دوستی ما به عنوان اعضای کمیته همکار The Architecture Club ایجاد شد. انتظار این خبر وحشتناک را نداشتم و هنوز در شوک هستم. حرفه ما یک معمار بزرگ، یک رهبر و یک قهرمان را از دست داده است.
خدانگهدار دوست من.
فیل هادلتون، مدیر شرکت BentallGreenOak، مشتری طرح خیابان سنت جیمز 78 که اخیراً تکمیل شده است.
به عنوان یک تیم، ما همیشه از آنچه مایکل و تیمش در فروشگاه بزرگ خود در بریکستون ایجاد کرده بودند، می‌ترسیدیم. این یک ساختمان قدیمی بود اما از نظر اینکه محل کار آینده می تواند چگونه باشد بسیار جلوتر از زمان خود بود.
این الهام بخش اصلی طرح خیابان سنت جیمز 78 ما بود و مایکل در ایجاد و پیشبرد این چشم انداز نقش مهمی داشت. او استعداد خاصی برای بیان مفاهیم طراحی خود و ترغیب دیگران به پذیرش ایده هایش داشت. ارائه های او همیشه گیرا و الهام بخش بود و او در فروش رویا استاد بود.
برایان هریس، ای سی هریس (با Squire روی طرح هایی از جمله پادگان چلسی، 10 لوور گروسونور پلیس، 1 خیابان پالاس کار کرد)
همه ما مایکل را به خاطر شور و نشاط و حس سرگرمی اش به یاد داریم. او زندگی را به طور کامل زندگی کرد و زندگی همه اطرافیانش را لمس کرد. فعالیت معماری او، Squire & Partners، از سال 1990 به سرعت رشد کرد و از سال 1990 به دلیل شخصیت عظیم و متقاعد کننده او، و با مهارت های طراحی و گروهی از شرکای بزرگ او، این عمل تأثیر واقعاً قابل توجهی بر لندن، به ویژه غرب داشته است. پایان.
ساختمان های او که تعداد بسیار زیادی از آنها وجود دارد، چنان هوشمندانه زبان معماری لندن را بازتفسیر کرده اند و همیشه اظهار خوشایندی می کنند. درگذشت او در واقع ضایعه ای برای صنعت ما و دوستان بسیار اوست.
پل فینچ
مایکل مردی شهرنشین و شوخ بود، معمار بسیار ماهر در بخش مسکونی پیشرفته، و خالق فضای اداری درخشانی بود که از کنزینگتون به کینگز کراس و اخیراً بریکستون ترجمه می کرد. ما دلتنگ سفر زنده او خواهیم شد.
پیتر موری، یکی از بنیانگذاران NLA
من خبر مرگ مایکل را بلافاصله پس از ترک جلسه کمیته باشگاه معماری شنیدم، جلسه ای که مایکل معمولاً در آن شرکت می کرد. کلوب توسط پدربزرگ مایکل، جی سی اسکوایر، شاعر و بنیانگذار و سردبیر لندن مرکوری، تأسیس شد. پدر مایکل، راگلان، قبل از جنگ جهانی دوم، دبیر کلوپ بود و بعداً اولین معمار جهانی جت ستینگ شد، اما زمانی که کمی توسعه محلی را به عهده گرفت، با کمیته انضباطی RIBA مواجه شد، چیزی که در آن زمان با بدبینی مواجه شد. مایکل غرایز کارآفرینی مشابهی داشت و توسعه دفتر کنونی پر زرق و برق شرکت در فروشگاه بزرگ در بریکستون گواهی بر مهارت های تجاری و معماری اوست. اما این روزها جایگاه موسسه نسبتاً متفاوت است و ساختمان جایزه RIBA را دریافت کرد.
مایکل در طول زندگی حرفه ای خود سهم زیادی در محیط ساخته شده لندن داشت. معماری او معاصر اما متنی بود، نمای شیشه‌ای و سنگی ساختمان‌هایی مانند One Southbank Place، Clarges یا Chelsea Barracks برای من نمونه‌ای از رویکرد او بود و به راحتی با سنت لندن از سنگ پرتلند و رندر می‌نشیند. مایکل مردی سخاوتمند و جذاب بود، چنان پر از زندگی و شور و شوق که مرگ غیرمنتظره او شوک خاصی را به همراه داشت.
سیمون آلفورد، رئیس RIBA
از اطلاع از درگذشت مایکل اسکوایر بسیار ناراحت شدم.
مایکل از سلسله ای از معماران بود و پس از همکاری با پدرش، راگلان اسکوایر، بر روی پروژه هایی در جاکارتا و بحرین، در اواخر دهه 70، دفتر برنده جایزه خود را تأسیس کرد.
کار او بسیاری از بافت لندن مدرن را تغییر داد، با بسیاری از ساختمان‌های برنده جوایز در مکان‌های چالش برانگیز از جمله مرکز پوسته ساوت‌بانک، پل One Tower و طرح اصلی سربازخانه چلسی.
جوایز او شامل جایزه ملی RIBA 2018 برای فروشگاه بزرگ است که توسط داوران به عنوان یک ساختمان خیره کننده توصیف شده است. نشان می دهد بازسازی نفیس و حساس، پر از انتخاب متریال زیبا، توجه به جزئیات و فضاهای فوق العاده. این ساختمان با رستوران، بار، دفتر و باشگاه تبدیل به مرکزی برای بحث و جشن معماری – که به طور کامل است مناسب به عنوان خود مایکل به تعامل دیرینه خانواده اش با بحث معماری و به ویژه باشگاه معماری ادامه داد.
مایکل یکی از اعضای بسیار ارزشمند این حرفه بود که پنجاه سال به علاوه خود را به اشتراک گذاشت تجربه و تخصص در بحث های غیررسمی – او یک گفتگوگر جذاب و شنونده ماهری بود – و به طور رسمی در بسیاری از هیئت داوران جوایز و پانل های ارزیابی. مایکل معماری را زیر نظر سر لزلی مارتین و سر کالین سنت جان ویلسون آموخت و خود الهام بخش بسیاری از همسالانش و همچنین نسل بعدی شد: اخیراً او به عنوان منتقد مهمان در مدرسه معماری لندن خدمت کرد.
من همیشه مایکل را به‌عنوان مردی متفکر و سخاوتمند به یاد می‌آورم که شیوه‌ای بسیار تحسین‌برانگیز ایجاد کرد، سپس به انتقال این عمل به نسل بعدی کمک کرد. او معمار خوبی بود که با قوام قابل توجه و تحسین برانگیزی طراحی کرد و گهگاه توسعه داد خیلی خوب معماری.
افکار من با خانواده و دوستان اوست. دلشان برای آنها و همه ما که او را می شناختیم تنگ خواهد شد.
Simon De Friend و Paul Eden، از بنیانگذاران Regal London (با Squire در One St John’s Wood کار کردند)
ما از دست دادن همکار و دوستمان، مایکل اسکوایر، عمیقاً متأسفیم. ما از نزدیک با مایکل و تیم در طول سال‌های متمادی کار کردیم – از برنامه‌ریزی تا تکمیل و فراتر از آن، ناگفته نماند که مهارت‌های طراحی و لمس شخصی او با پروژه‌ها بی‌تفاوت بود. او مردی بود که عمیقاً به کار خود اهمیت می داد که از طریق طرح های او می درخشد و این کار را برای سال های آینده ادامه خواهد داد. درگذشت مایکل ضایعه بزرگی برای صنعت است و ما به خانواده و دوستان او تسلیت می‌گوییم.
طرح Waverton Squire & Partners در Mayfair