چه کسی شما را کلانتر شهر اخلاق کرد؟

منبع

ما باید در برابر وسوسه سرزنش مقاومت کنیم و انگیزه های معماران را هدف قرار دهیم. ما باید حتماً به همدیگر گوش دهیم – بحث و پرسش – اما به همکارانمان گوش دهیم و به آنها اعتماد کنیم، اعتماد کنیم که آنها همه مسائل اخلاقی را در نظر گرفته اند، حتی اگر تصمیمی متفاوت با تصمیمی که ما می گرفتیم گرفته باشند.

فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد اخلاق را به عنوان «اصول اخلاقی حاکم بر رفتار یک فرد یا انجام یک فعالیت» تعریف می کند. در اصل، قوانین ما به عنوان حافظ اخلاق و ارزش های اجتماعی عمل می کنند. اما وظایف ما به عنوان مردم و شرکت های بزرگ خارج از قانون چیست؟ قوانین ما نشان‌دهنده پذیرش اخلاق جمعی است، اما اگر استدلال کنیم که هر چیزی که قانونی است، اخلاقی است، نابخردانه است.

من قبلاً می توانم عصبانیت شدید برخی را از صحبت هایم احساس کنم، اما به یاد داشته باشید، نمی گویم ملاحظات اخلاقی را باید نادیده گرفت. برعکس، آنها نیاز به بحث دارند. با این حال، ملاحظات اخلاقی دوتایی نیست، به دور از آن. آیا می توان از معماری برای تشویق، الهام بخشیدن یا حتی دیکته کردن اخلاق بهتر در یک جامعه استفاده کرد؟ من فکر میکنم که هست.

من معمارانی را می شناسم که به دلیل ترس از واکنش اخلاقی، پروژه های تکمیل شده را در وب سایت خود منتشر نکرده اند. به نظر می رسد پروژه هایی که آنها به آنها افتخار می کردند اکنون در سمت اشتباه آن بحث اخلاقی/تجاری قرار گرفته اند. این پروژه‌ها، که ممکن است زندگی افرادی را که از ساختمان‌ها استفاده می‌کنند بهبود بخشیده باشد، اکنون پنهان شده و به عنوان صفحات پیش‌نویس وردپرس وجود دارد.

در بهترین حالت، معماری از محیط ساخته شده برای بهبود زندگی استفاده می کند. می تواند نحوه نگرش مردم به جهان، تعامل با یکدیگر و تشویق مردم به تفکر متفاوت را تغییر دهد. در برخی موارد، این می تواند ساختارهای سیاسی را که ما بسیار توصیه می کنیم تغییر دهد.

اخلاق بسیار شخصی است، بنابراین تلاش برای اعمال کدهای اخلاقی دلخواه برای افراد و سازمان‌ها مفید نیست، به خصوص اگر جزئیات خاصی از یک پروژه را نمی‌دانید. منظورم این است که چه کسی شما را کلانتر شهرک اخلاق کرده است؟

اگر یک کارگاه به دلایل اخلاقی پروژه ای را رد کند، خوب است، اما به طور مشابه، اگر عمل تصمیم بگیرد کار را انجام دهد، این نیز خوب است.

معماری از چالش ایجاد تعادل در تعهدات اخلاقی و تجاری کوتاه نیامده است. معمارانی که ساختمان‌های موجود را به نفع طرح‌های بزرگ جدید تخریب می‌کنند، متهم به قرار دادن نفس بر محیط زیست هستند. رویه‌هایی که ساختمان‌ها را برای رژیم‌های خاص طراحی می‌کنند، به دلیل برتری دادن سود بر حقوق بشر مورد اهانت قرار می‌گیرند. من قبول دارم که همه ما وظیفه داریم اخلاقی عمل کنیم، اما چه کسی تصمیم می گیرد که چه زمانی از خط عبور کنیم؟