در این نامه آمده است: «این ایستگاه توسط سر جان بتجمن و دیگران در سال 1975 از تخریب کامل نجات یافت و متعاقباً توسط معماران بریتانیایی ریل در دهه‌های 1980-1990 به طرز ماهرانه‌ای گسترش و ارتقا یافت.
«برج جدید چنان سابقه وحشتناکی را برای برخورد با ساختمان‌های فهرست‌شده، مناطق حفاظت‌شده، مراقبت شبکه راه‌آهن از پایانه‌های بزرگ لندن و مناظر کلیسای جامع سنت پل ایجاد می‌کند که به وضوح موردی است که وزیر امور خارجه باید مداخله کند.»
سازنده گفته است که تخریب مستلزم «کمتر از نیمی از سقف‌های ماکت دهه 1980، ساختمان مدرن مک‌دونالد، و حذف سقف مدرن هتل» است که در فهرست‌های انگلستان تاریخی گنجانده نشده‌اند.
این طرح که تنها دو هفته قبل (17 آوریل) در یک نمایشگاه عمومی به شکل نهایی خود رونمایی شد، شامل یک ساختمان 15 و 21 طبقه جدید در بالای ایستگاه درجه II است که دارای 78000 متر مربع فضای اداری و 17700 متر مربع فضا است. برای هتل انداز و کانکس جدید.
انگلستان تاریخی ماه گذشته به AJ گفت که این طرح “اساساً اشتباه است”. از جمله موارد اختلافی می توان به تغییر هتل انداز و تخریب بیشتر کانکس سال 91 اشاره کرد.
طرح های ارائه شده هرتزوگ و دی مورون برای خیابان لیورپول
منبع
آنجلا برادی، بن دربی‌شایر و جین دانکن در نامه‌ای سرگشاده از مایکل گوو، دبیر انجمن‌ها خواسته‌اند تا طرح معماران سوئیسی برای شبکه ریل و سلار را فراخوانی کند، که آنها استدلال می‌کنند که هر دو «به‌شدت فرصت‌طلبانه و اشتباه» بوده است.
کمیته پاسخ داد: «بعد از مشاهده هیچ تغییر قابل توجهی در آخرین دور مشاوره، [we] بر این باورند که اکنون واضح است که برنامه ریزی برنامه ریزی بر این اساس کاملاً غیرقابل قبول خواهد بود.
این کنسرسیوم متشکل از سازمان‌های میراث فرهنگی مخالف این طرح‌ها شامل انجمن قرن بیستم، ساختمان‌ها و مکان‌های تاریخی، گروه جورجیا، شورای باستان‌شناسی بریتانیا، میراث بریتانیا نجات، Spitalfields Trust، صدای مدنی، تاریخ‌دانان لندن، جامعه Betjeman، لندن و میدلزکس است. انجمن باستان شناسی.
طرح های قبلی (سمت چپ)؛ طرح ها به صورت ارائه شده (راست)
پس از ارائه برنامه‌ریزی، جیمز سلر، مدیر اجرایی سلار گفت: «به‌روزرسانی‌ها به لیورپول خیابان ایستگاه برای کمک به لندن برای حفظ وضعیت خود به عنوان یک شهر در سطح جهانی و تشویق مردم به بازگشت به پایتخت با بهبود قابل توجه تجربه برای میلیون ها کاربر و مسافران ایستگاه ضروری است.
کل رویکرد ما حفاظت و تقویت عناصر تاریخی هتل بزرگ شرقی و خود ایستگاه را در اولویت قرار می‌دهد. سوله های اصلی راه آهن ویکتوریایی در لیورپول خیابان ایستگاه لمس نخواهد شد، اما با باز کردن نماهای جدید به و از طریق آنها جشن گرفته می شود.
پیشنهادات اداره سوئیس شامل یکی از بزرگ‌ترین بام‌های سبز شهر، یک لیدو عمومی روی پشت‌بام و شش پله برقی جدید است که مسافران را به سطح سکو می‌برد. بخش اعظم ساختمان سالن در سال 1991 از بین می رود و یک شاهراه ایجاد می کند که خیابان لیورپول و خیابان سان را به هم متصل می کند. میدان Hope و میدان Bishopsgate هر دو تعمیر اساسی خواهند شد.
منبع: Herzog & de Meuron
“این ادعا که ساختمانی با سقفی که مستقیماً بالای یک دارایی میراثی قرار دارد، به نحوی آن دارایی را “حفظ” می کند، بیهوده است و سابقه خطرناکی ایجاد می کند.
هنگامی که طرح های نهایی برای تعمیرات اساسی پایانه مرکزی لندن برای برنامه ریزی در اوایل ماه جاری (2 می) ارائه شد، کنسرسیومی از گروه های میراث فرهنگی تحت عنوان کمیته نجات ایستگاه خیابان لیورپول مخالفت هایی را مطرح کردند.
هفته‌ها پس از رونمایی از طرح‌ها در اکتبر گذشته، سازمان دیده‌بان میراث دولتی فهرست‌های به‌روز شده و گسترده‌ای را برای خیابان لیورپول اعلام کرد تا برای اولین بار عناصر ایستگاه دهه 1990 را شامل شود. به طور همزمان، ساختمان هتل بزرگ شرقی سابق از درجه II به درجه II * ارتقا یافت.
در عوض، این گروه خواستار سازگاری با ایستگاه برای بهبود دسترسی مسافران شد، “مستقل از یک سرمایه گذاری تجاری که جذابیت یک بنای تاریخی ملی را در عصر راه آهن از بین می برد”.
سه نفر از روسای سابق RIBA در میان بیش از 30 نفر بودند که نامه‌ای را در مخالفت با طرح پیشنهادی 450 میلیون پوندی تعمیرات اساسی پایانه مرکزی لندن در روز جمعه (5 می) امضا کردند، تنها چند روز پس از ارائه برنامه‌ها. همچنین نام هنرمند تریسی امین و بازیگر استفان فرای نیز اضافه شد.
این نامه توسط رئیس انجمن ویکتوریا و شخصیت تلویزیونی گریف ریس جونز ارسال شده است. امضاکنندگان دیگر عبارتند از چارلز ساومرز اسمیت، مدیر اجرایی سابق آکادمی سلطنتی، سیمون تورلی مورخ معماری و جاناتان گلنسی نویسنده معماری.