وقتی قرن بیستم شروع شد، کالیفرنیا منظره ای از تپه های غلتکی بود. گسترش به سمت غرب این را تغییر داد، که توسط صنعت راه آهن آغاز شد، و گسترش شهرها امروز ادامه دارد. در حال حاضر، موزه هنر کالیفرنیا هیلبرت در دانشگاه چپمن مجموعه‌ای از هنرهای این دوره مهم در تاریخ این ایالت را در خود جای داده است. گسترش اخیر به موزه توسط جانستون مارکلی و SWA باعث شد از یک ساختمان صنعتی سابق استفاده شود، زمانی که یک استودیوی رقص بود، که مجموعه‌ای از فضاهای گالری و یک کافه را در اطراف یک حیاط جدید به هم متصل کرده بود.
موقعیت برجسته موزه هیلبرت بین خیابان آچیسون شمالی و خیابان سرو شمالی، آن را در قلب خیابان Cypress Barrio قرار می دهد، منطقه ای با تاریخ کشاورزی و صنعتی غنی. جانستون مارکلی در آخرین بازسازی خود از مجموعه موزه اورنج، کالیفرنیا، این محیط حومه شهر و محوطه دانشگاه چپمن بیرون کشیده است. تغییر کاربری انبار سابق به گذشته (و حال) صنعتی محله متمایل است. یک نقاشی دیواری عظیم توسط هنرمند Millard Sheets نصب شده در ورودی جلو، نگاهی اجمالی به هنر در نمای داخلی دارد.
لذت در امتداد ساحل، کار موزاییکی که بر روی ورودی ساختمان کم ارتفاع موزه قرار دارد، صحنه ای کلیشه ای کالیفرنیا را به تصویر می کشد: یک روز در ساحل. این اثر قبلاً در نمای بیرونی یک بانک پس‌انداز و وام خانگی نصب شده بود، اما پس از تسویه حساب در سال 2018 حذف شد. مالک ساختمان بانک قصد داشت این قطعه را به شهر یا یک سازمان غیرانتفاعی اهدا کند. شهر نپذیرفت و در را به روی هیلبرت ها باز کرد که قبلاً به آن چشم دوخته بودند.
بعد از اینکه من و جانت (هیلبرت) دیدیم لذت در امتداد ساحل برای اولین بار، “مارک هیلبرت، خیر موزه، گفت دیدبان سانتا مونیکا“ما این ایده را داشتیم که موزاییک Millard Sheets را به نمای بیرونی ساختمان به عنوان پیش نمایش نهایی هنر در داخل ساختمان اضافه کنیم.”
در داخل، نمایشگاهی که آثار شیت را برجسته می کند، اکنون در معرض دید قرار دارد. در ارتفاع شرقی، یک مجسمه برنزی، کودک روی دلفین توسط جان اسونسون، از همان بانک تامین شد.
جانستون مارکلی در بازسازی خود تا حد زیادی به فرم موجود و شکل جعبه ای ساختمان حفظ شده است. نمای خسته از فلز و آجر موجدار با بافت و ظاهری صاف و یکنواخت جایگزین شد. رنگ کم‌رنگ و خنثی که نمای بیرونی را پوشش می‌دهد به رنگ‌های ملایم موجود در محوطه دانشگاه چپمن اشاره دارد.
معماران چهار جلد جدید را به عنوان “نشانگرهای شهری” نامگذاری کرده اند، هویت گرافیکی موزه را به روز می کنند، نور را به گالری ها وارد می کنند و ساختمان های موجود را با اجزای اضافه شده یکی می کنند.
در ساختمان شمالی، استودیوی رقص سابق، فضا به گالری هایی برای مجموعه دائمی و یک اتاق جلسه جدید بازسازی شد. در اینجا، معماران مراقب بودند تا پایان و چیدمان را با فضای نمایشگاهی در ساختمان جنوبی مطابقت دهند. در ساختمان جنوبی، یک کافه و کتابفروشی جدید تجربه بازدیدکنندگان را تقویت می کند. هر دو ساختمان به یک حیاط سایه دار باز می شوند که در مرکز آن یک درخت بلوط کاشته شده است.
در حیاط، دوباره، معماران رنگ‌ها و مصالح خنثی و خاکی را انتخاب کردند. کاشی های بتنی رو به سازه های ستون های بزرگ در حیاط هستند و سنگدانه های بتنی زمین فضای عمومی را فرا گرفته است.
مانند ساختمان و معماری آن، چشم انداز موزه هیلبرت نیز توسط مجموعه موزه اطلاع رسانی شده است و محیط وسیع تری کالیفرنیا را در نظر می گیرد. SWA مسئول برنامه ریزی پوشش گیاهی اطراف سایت بود. طراحان برای گیاهان مقاوم به خشکی و بومی انتخاب شدند.