این معمار 78 ساله از یوکوهاما، ژاپن، به خاطر معماری‌اش که «ابتدا تجربه کاربری را در نظر می‌گیرد»، که شامل پنج دهه فعالیت حرفه‌ای و پروژه‌های مختلف از مسکن عمومی و خصوصی گرفته تا آموزش، فضاهای مدنی و برنامه‌ریزی شهری است، شناخته شد.
یاماموتو با شرکت خود Riken Yamamoto & Field Shop پروژه هایی را در ژاپن، چین، کره جنوبی و سوئیس تکمیل کرده است.
برجسته ترین پروژه های او عبارتند از: ایستگاه آتش نشانی «شفاف» هیروشیما نیشی (2000)، موزه هنر یوکوسوکا (2006)، که به عنوان «مهلت روزانه برای مردم محلی» توصیف شده است، آزمایشگاه تحقیقاتی Namics Techno Core در نیگاتا (2008) و فضای سبز. تالار شهر فوسا با سقف، متشکل از دو برج متوسط برای تکمیل محله کم ارتفاع اطراف (2008).
Pangyo Housing او، یک مجتمع مسکونی کم‌مرتبه برای خانواده‌های کم درآمد در سئونگنام، کره جنوبی (2010)، به دلیل ایجاد «ارتباط بین همسایگان» مورد استقبال قرار گرفته است.
معمار همچنین خانه خود را در یوکوهاما به نام GAZEBO (1986) طراحی کرد، “برای فراخوانی تعامل با همسایگان از تراس ها و پشت بام ها”، که تأثیرات سنتی ژاپنی را تغییر می دهد. ماچیا و یونانی oikos مسکن
داوران پریتزکر کار یاماموتو را برای ایجاد آگاهی نسبت به مسئولیت اجتماعی در معماری، به دلیل “به سوال بردن نظم و انضباط معماری” و “بیش از همه برای یادآوری این نکته که در معماری، مانند دموکراسی، فضاها باید با عزم مردم ایجاد شود” ستایش کردند. .
ریکن یاماموتو: پروژه ها
موزه هنر یوکوسوکا (تومیو اوهاشی) – کتابخانه تیانجین (ناکاسا و شرکا) – ایستگاه آتش نشانی هیروشیما نیشی (تومیو اوهاشی) – گازبو (ریوجی میاموتو) – تالار شهر فوسا (سرجیو پیرونه) – مسکن پانگیو (عکاسان GA) – دایره در فرودگاه زوریخ (Flughafen Zürich AG) – مسکن هوتاکوبو (تومیو اوهاشی) – خانه ایشی (تومیو اوهاشی)
آلخاندرو آراونا، رئیس هیئت داوران سال 2024 و برنده جایزه پریتزکر 2016، یاماموتو را ستایش کرد که با «محو کردن دقیق مرز بین عمومی و خصوصی» در شهرها، «فراتر از کوتاهی برای فعال کردن جامعه» در معماری خود پیش رفت.
وی افزود: (یاماموتو) یک معمار اطمینان بخش است که عزت را به زندگی روزمره می آورد. عادی بودن فوق العاده می شود. آرامش منجر به شکوه و جلال می شود.
یاماموتو پنجاه و سومین برنده جایزه معماری پریتزکر و نهمین برنده از ژاپن است.
یاماموتو در مورد پیروزی خود گفت: “برای من، شناخت فضا، شناخت کل جامعه است…رویکرد معماری کنونی بر حریم خصوصی تاکید می کند و ضرورت روابط اجتماعی را نفی می کند.”
با این حال، ما همچنان می‌توانیم آزادی هر فرد را در حالی که با هم در فضای معماری به‌عنوان یک جمهوری زندگی می‌کنیم، ارج نهیم و هماهنگی بین فرهنگ‌ها و مراحل زندگی را تقویت کنیم.»
جایزه پریتزکر سال گذشته به دیوید چیپرفیلد رسید که بیش از 15 سال پس از دریافت جایزه توسط ریچارد راجرز در سال 2007، پنجمین برنده بریتانیایی شد.
برندگان قبلی پریتزکر شامل معمار فقید هندی بالکریشنا ویتالداس (BV) دوشی، فرانسیس کره ساکن برلین (در سال 2022) و مرحوم زاها حدید در سال 2004 هستند.
برندگان جایزه پریتزکر
2023 دیوید چیپرفیلد (69)، بریتانیا
2022 Diébédo Francis Kéré (56)، بورکینافاسو/آلمان
2021 آن لاکاتون (65) و ژان فیلیپ واسال (67)، فرانسه
2020 ایوان فارل (69) و شلی مک نامارا (68)، ایرلند
2019 آراتا ایزوزاکی (87)، ژاپن
2018 بالکریشنا ویتالداس دوشی (90)، هند
2017 رافائل آراندا (55) کارمه پیگم (54) و رامون ویلالتا (56) از RCR Arquitectes، اسپانیا
2016 آلخاندرو آراونا (48)، شیلی
2015 فری اتو (89)، آلمان
2014 شیگرو بان (56)، ژاپن
2013 تویو ایتو (71)، ژاپن
2012 وانگ شو (48)، چین
2011 ادواردو سوتو دی مورا (58)، پرتغال
2010 کازویو سجیما (54) و ریو نیشیزاوا (44)، ژاپن
2009 پیتر زومتور (65)، سوئیس
2008 ژان نوول (62)، فرانسه
2007 ریچارد راجرز (73)، بریتانیا
2006 پائولو مندس دا روشا (77)، برزیل
2005 تام ماین (61)، ایالات متحده آمریکا
2004 زاها حدید (53)، بریتانیا
2003 Jorn Utzon (84)، دانمارک
2002 گلن مورکات (66)، استرالیا
2001 ژاک هرتزوگ و پیر دو مورون (51)، سوئیس
2000 رم کولهاس (56)، هلند
1999 نورمن فاستر (63)، بریتانیا
1998 رنزو پیانو (60)، ایتالیا
1997 Sverre Fehn (72)، نروژ
1996 رافائل مونئو (58)، اسپانیا
1995 تادائو آندو (53)، ژاپن
1994 کریستین دو پورزامپارک (50)، فرانسه
1993 فومیهیکو ماکی (65)، ژاپن
1992 آلوارو سیزا (57)، پرتغال
1991 رابرت ونتوری (65)، ایالات متحده آمریکا
1990 آلدو روسی، (59)، ایتالیا
1989 فرانک گری (60)، ایالات متحده آمریکا
=1988 اسکار نیمایر (81)، برزیل
=1988 گوردون بونشافت (79)، ایالات متحده آمریکا
1987 کنزو تانگه (73)، ژاپن
1986 گوتفرید بوهم (66)، آلمان
1985 هانس هولین (51)، اتریش
1984 ریچارد مایر (49)، ایالات متحده آمریکا
1983 IM Pei (66)، چین
1982 کوین روش (60)، ایالات متحده آمریکا
1981 جیمز استرلینگ (55)، بریتانیا
1980 لوئیس باراگان (78)، مکزیک
1979 فیلیپ جانسون (73)، ایالات متحده آمریکا