تخریب بلندمرتبه ای که COP26 گلاسکو را بر سر خود می چرخاند

نورمن کانینگهام، ساکن بلندمرتبه املاک ویندفورد، در هنگام گرفتن این عکس های مرثیه، با عکاس کریس لزلی صحبت می کرد: «آیا COP26 واقعاً اتفاق افتاد؟ در گلاسکو؟

در مورد یک شورا و مالک اجتماعی – گروه ویتلی، ذینفع واگذاری سهام مسکن شورا – که در بحبوحه بحران مسکن به دنبال تخریب 600 خانه اجتماعی در چهار بلوک برج است، چه می‌توان گفت؟ این یک بحران مرکب است که بر جوانان و به‌ویژه افراد کم‌درآمد – کلاس‌های «دست‌زدن» – و همچنین دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارد و پناهندگان اوکراینی را در هتل‌های شناور در اسکله‌های اسکاتلند انباشته می‌کند.

در مورد نظر آقای کانینگهام: چه می توانیم بگوییم، وقتی همان شورایی که اکنون به دنبال هدر دادن 600 خانه در محل دفن زباله است، میزبان COP26 و ایالت های بی مزه بود، در بیانیه خط مشی منطقه شهر گلاسکو در سال 2020: “بهسازی خانه هایمان برای اینکه آنها را از نظر انرژی کارآمدتر کنیم. به ما هم یک چالش و هم فرصت ارائه می دهد. آنها هرگز در مورد اعتبار سبز و صفر خالص خود صحبت نمی کنند – همانطور که دولت اسکاتلند این کار را با پول ما تامین می کند.

ویندفورد درست در شمال مرکز شهر واقع شده است و این املاک یک کلاسیک مدرنیستی است که توسط دوکومومو به عنوان «یکی از نشانه‌های آب عالی تأمین مسکن پس از جنگ در اسکاتلند» توصیف شده است. این توسط مهندس شهر ارنست بوتو طراحی شد و بین سالهای 1961 و 1969 برای انجمن مسکن ویژه اسکاتلند (SSHA) ساخته شد، که به طور قابل توجهی، یک سازمان ملی با آرزوها و بودجه کمی بالاتر از یک شورا بود – و دارایی دارای کیفیتی است که مطابقت دارد. . در مجموع 1900 خانه فراهم می کند.

ساختمان ها در حال حاضر به رتبه EPC C رسیده اند – یک پلت فرم محکم که می توان روی آن پیشرفت های ساده ای انجام داد.

بخش شرقی و بزرگ‌تر سایت که قرار است حفظ شود، ترکیبی از بلوک‌های نقطه‌ای 15 طبقه و تخته‌های خانه‌های چهار تا نه طبقه است که به خوبی مرتب شده‌اند تا مجموعه‌ای از مربع‌های سبز را محصور کنند که کاشت آنها اکنون کاملاً بالغ است. این انتهای ملک مقداری پول برای آن خرج شده است و مرتب، دوست‌داشتنی و «قاره‌ای» به نظر می‌رسد – یک نمونه عالی گلاسوژی از ایده‌آل‌های پس از جنگ نور، منظره، هوا و فضای باز. انتهای غربی، در کنار رودخانه دوست‌داشتنی کلوین و به‌طور قابل‌توجهی، برخی از حومه‌های درون‌شهری سرسبز گلاسکو، چهار برج شجاع و 26 طبقه ما را دارد که کمی از استقرار نامناسب مستاجر آسیب دیده‌اند و اکنون به طور قابل توجهی تخلیه شده‌اند. آنها تا آخرین و تنها 20 درصد شغل خود پایین آمده اند. مناظر اطراف به جای سرمایه‌گذاری، از بین رفته است، هوای نادیده‌انگیز عمومی آن که به بحث تخریب برج‌ها دامن می‌زند.

مقاومت محلی زیادی در برابر این وجود دارد، و اولین چیزی که باید روشن شود این است که این مقاومت توسط ساکنان محلی، به ویژه اتحادیه ساکنان ویندفورد، که در آن زندگی می‌کنند و از آن مراقبت می‌کنند، آغاز شده و رهبری می‌شود. آن‌ها نیازی به بازدید از دانشگاه‌های معماری یا رویاپردازان بروتالیست ندارند که به آنها بگویند که اولاً، نقشه‌های تخریب یک جنایت کربنی است – زیرا برج‌ها کربن مظهر و مفیدی هستند که می‌توانند و باید نجات یابند و بهبود یابند. و دوم اینکه دارایی آنها در حال پاکسازی اجتماعی است.

اما گروه کوچک ما که به آنها کمک می‌کند – کیت مکینتاش، آلن دانلوپ، مایلز گلندینینگ، برخی از دانش‌آموزان و من، با توصیه‌های کربن از سوی شرکت اجتماعی EALA Impacts – تلاش برای درک استدلال‌های طرف مقابل را خوب می‌دانند، و من به این موضوع رسیده‌ام. به سیاستمداران، قهرمانان شهری و دیگران که سعی در میانجی‌گری گفتگو کنند. در میان پفک تقویت کننده بازسازی، طرفداران تخریب در مورد نیاز به بهبود عملکرد انرژی صحبت می کنند. اما ساختمان ها در حال حاضر به رتبه EPC C، در برابر میانگین اسکاتلندی D رسیده اند. بنابراین آنها خوب هستند و یک پلت فرم محکم هستند که می توان روی آن پیشرفت های ساده ای انجام داد.

و، البته، ما می دانیم که مقاوم سازی بلندمرتبه ها را می توان انجام داد – و به خوبی در گلاسکو، برای انجمن مسکن ملکه کراس، و در جاهای دیگر، مانند تور Bois-le-Prêtre، Lacaton & Vassal’s Tour انجام شده است. بنابراین نقطه عملکرد انرژی آب را نگه نمی دارد و وقتی فشار داده می شود، واضح است که استدلال اصلی برای تخریب این است که، همانطور که پیشینیان پس از جنگ آنها خانه های سنگی گلاسکو را به عنوان محله فقیر نشین اهریمنی کردند و آنها را پاکسازی کردند، و پس زمینه رمان جف تورینگتون را فراهم کردند. تاب، چکش، تاببنابراین، اکنون ویتلی میراث مدرنیستی را که جایگزین آن شده است، شیطانی می کند و به دنبال پاکسازی آن به نوبه خود، اما با یک انفجار تخریبی به جای یک توپ ویرانگر است.

RD Laing، روانپزشک مشهور دهه 1960 در مورد “خشونت و مهربانی و صمیمیت بزرگ” شهر خود نوشت. خوشبختانه، شهر بخشی از شهرت خود را به خاطر خشونت در مردمش از دست داده است و صمیمیت آن برجسته است. اما در رویکردش به پارچه ساخته شده اش، هنوز هم خودش را می ریزد و هر نسلی دوباره آن را نابود می کند. اوج آن خشونت مانند پورن کربنی در وب‌سایت Wheatley Group می‌نشیند، جایی که یک ویدیوی خارق‌العاده انفجار شاید دو دوجین بلوک بلند را جشن می‌گیرد و عاشقانه فیلم‌برداری شده است. آیا آنها حتی متوجه شدند که COP26 در شهر آنها اجرا می شود؟ آیا کوچک‌ترین اشاره‌ای به آن‌ها نرسید که از زمانی گذشته‌ایم که می‌توانیم بی‌خیال منابع عظیم را مصرف کنیم، آن‌ها را زباله کنیم، سپس در چرخه‌ای بدون فضیلت از اتلاف و خرج کردن، بیشتر مصرف کنیم؟

ویتلی، که با انتقال سهام که نظارت دموکراتیک را از این مالک اجتماعی عظیم حذف کرد، جسارت یافته است، همچنین به نظر می‌رسد مایل است این مسیر را در جاهای دیگر دنبال کند و برای یک «افسر تخریب» برای رهبری پروژه ویندفورد و «پروژه‌های آینده» تبلیغ کند. [which] در سراسر گروه خواهد بود. آنها دارایی های عظیمی در سراسر اسکاتلند دارند – جوامع مراقب باشید! دلیل دوم و واقعی آنها ممکن است پولی باشد. اگرچه Wheatley به عنوان یک نهاد “غیر انتفاعی” تشکیل شده است، اما مدت هاست که به موسسات عمومی ما رسیده است که آنها باید طوری رفتار کنند که گویی خصوصی شده اند و بنابراین، در این مورد، همانطور که یک توسعه دهنده به سایت نگاه می کند. توسعه برای گروه ویتلی هزینه خنثی است، زیرا این بودجه دولت مرکزی است که هزینه تخریب و بازسازی را می پردازد – پول ما، مالیات های ما.

با توجه به درآمدهای املاک، بر اساس یک محاسبه ساده، 600 خانه تحت تهدید اجاره اجتماعی است – برای پرستاران، راننده اتوبوس، نظافتچی، و همچنین بازنشستگان، پناهندگان و راهب بودایی عجیب و غریب. 300 جایگزین برنامه ریزی شده برای اجاره متوسط ​​بازار، با قیمت های درخواستی که توسط محیط سرسبز و نزدیکی رودخانه کلوین افزایش می یابد و احتمالاً درآمدی بالاتر از 600 را جذب می کند. بنابراین پول عمومی به اهرمی تبدیل خواهد شد که سود را افزایش می دهد. غیر انتفاعی

من از اصطلاح «پاکسازی اجتماعی» استفاده کرده‌ام، اما این پاکسازی عمدی نیست، بیرون راندن از شهرشان از مردم عادی گلاسوئیک. این نه چندان هدف یا نقشه شیطانی صاحبخانه بدخیم، بلکه پیامد اجتناب ناپذیر بی توجهی صاحبخانه به مسئولیت اجتماعی خود، علاوه بر مسئولیتش نسبت به آب و هوا است. در مواجهه با کمپین شدید ساکنان، ویتلی ناگهان در مورد گنجاندن واحدهای بیشتری برای اجاره اجتماعی صحبت می کند، اما بدون اینکه تعهد قاطع لازم برای متقاعد کردن ساکنان باقی مانده را بدهد.

این نه آنقدر نقشه شیطانی یک صاحبخانه بدخیم بلکه پیامد بی توجهی صاحبخانه به مسئولیت اجتماعی اش است.

وجود داشته است “مشاوره” در مورد پیشنهاد Wheatley و Wheatley ادعا می کند که “حمایت گسترده” را به دست آورده است. مشاوره در اسکاتلند مهم است. چارچوب برنامه ریزی ملی جدید 4 بخش عمده ای از آن را ایجاد می کند. توسعه دهندگان به نحوه دستکاری آن نگاه می کنند و مطمئناً فقط در مورد آنچه می خواهند انجام دهند مشورت می کنند. بنابراین در این مورد به ساکنان درباره “طلوع روشن جدید برای ویندفورد” گفته شده و از آنها پرسیده شده است که “آیا می خواهید 73 میلیون پوند در جامعه خود سرمایه گذاری کنید؟” همانطور که یکی از حامیان کمپین ساکنان می گوید، “به دور از ارائه گزینه ها و ایده ها، یا اجازه تأثیرگذاری بر جهت کلی طرح ها، از ساکنان پرسیده شد: “چه چیزی شما را بیشتر در مورد طرح های بازسازی هیجان زده می کند؟” ‘

تنها گزینه واقعی ارائه شده در مشاوره برای سرمایه گذاری در جامعه گسترده تر، گزینه تخریب بود: “آیا از طرح های بازسازی از جمله تخریب چهار ساختمان بلندمرتبه کم تقاضا حمایت می کنید؟” نحوه بیان آن بود به ساکنان گفته شد که تقریباً غیرممکن است که آپارتمان ها را از نظر انرژی کارآمد کنند. “مشاوره” مانند این – در یک گزینه، با مسیری که قبلاً تعیین شده است – مشاوره نیست، بلکه تقویت کننده است، همانطور که اعلامیه های براقی است که دارایی با آن غرق می شود.

دو امتیاز، برای پایان. اول، ما باید در ارزش گذاری کربن تجسم یافته بهتر شویم. گزارش تجزیه و تحلیل کربن ما نشان داد که تأثیر تخریب و بازسازی سایت تقریباً دو برابر مقاوم‌سازی است – حدود 22465 تن CO2.₂E در گزینه تخریب در مقایسه با 12098 تن CO منتشر می شود₂e برای مقاوم‌سازی – کاهش 10000 تنی کربن با از دست دادن 300 خانه.

بر اساس روش ارزیابی فعلی RICS، تخریب تأثیر کمی دارد. فقط مواردی مانند سوخت جرثقیل ها و TNT متصل به ساختمان را در نظر می گیرد. چنین ارزیابی تأثیر چرخه زباله و هزینه را از دست می دهد – هیچ تفاوتی بین کربن مفید، که خانه ای زیبا می سازد، و هدر رفتن آن در محل دفن زباله نمی بیند.

ما باید باهوش تر شویم. بحران های همپوشانی ما در مورد کاهش منابع و اتلاف، و همچنین کربن و آب و هوا است. ما با کسانی صحبت می‌کنیم که مقاومت در برابر سقوط ساختمان ITV در تیمز و ساختمان M&S در خیابان آکسفورد را رهبری می‌کنند، که در حال نگارش روش‌های جدید RICS هستند که قرار است تابستان امسال برگزار شود. شهردار لندن اکنون چارچوبی دارد که به ارزیابی کربن کل زندگی در طول 60 سال نیاز دارد. برای تخریب نیاز به ارزیابی با بازیافت 95 درصدی دارد که به مواردی مانند ما کمک خواهد کرد. ما باید چنین تفکری را در اطراف گسترش دهیم و برای اجباری شدن چنین ارزیابی هایی برای تحولات بزرگ لابی کنیم.

در نهایت، ما باید همدستی حرفه خود را در همه اینها بشناسیم. همکاران گاهی اوقات به بهسازی – «معماری نه مناسب» – با تعجب نگاه می‌کنند، زیرا در مقایسه با چرخه هدر دادن و خرج کردن که در مورد سبک، ابزارهای سبز و شهرسازی خوب، شکوه و جلال را از بازسازی فروتن به دست می‌آورد، کجاست؟

به دور از ارائه گزینه‌ها یا اجازه تأثیرگذاری بر مسیر، از ساکنان پرسیده شد: “چه چیزی شما را بیشتر در مورد طرح‌های بازسازی هیجان زده می‌کند؟”

این تفکر با صنعت گسترده‌تر همخوانی دارد، جایی که شرکت‌های ساختمانی و توانمندسازان دولتی اصطلاح «جریان معامله» را زمزمه می‌کنند. این آرزوی آنها را برای رودخانه ای بی پایان از پول عمومی برای تأمین هزینه های پوسیدگی، دفن زباله و جایگزینی انبارهای عمومی ما از خانه ها، مدارس، بیمارستان ها و موارد مشابه توصیف می کند.

من نمی توانم تنها کسی باشم که به برخی از مدافعان آب و هوای حرفه ای که خود اعلام کرده اند با ناباوری نگاه می کند – کسانی که حرفه شان تخریب عمده را در بر می گیرد، گاهی اوقات بر اساس مصرف آشکار و مجلل کربن، به ما سخنرانی می کنند که چقدر فضیلت فوق العاده دارند. به این دلیل است که ساخت جدید آنها مقداری کیت کم انرژی در خود دارد. ساکنان فعال، فعال و آگاه در املاک ویندفورد قهرمانان واقعی آب و هوای ما هستند.

مالکوم فریزر، مدیر بنیانگذار شرکت معماری فریزر/لیوینگستون است