این شرکت فهرست نامشخصی از شرکت های رقیب را شکست داد تا در کمیسیون مناقصه شورای لمبث برنده شود.
گریمشاو اکنون “چشم انداز قدرتمند” را برای دگرگونی ایستگاه قطار تاریخی در نزدیکی ساوت بانک که هر سال 100 میلیون مسافر را انجام می دهد، ترسیم خواهد کرد و آن را به شلوغ ترین مبادله حمل و نقل در بریتانیا تبدیل می کند.
هدف از توسعه مجدد تقویت ارتباطات با حوزه عمومی و پروژه‌های بازسازی، و «تقویت و حمایت از اقتصاد و جوامع گسترده‌تر» است. مفاهیم توسعه مجدد برای ایستگاه باید صفر یا کربن مثبت باشد و بر اساس یک استراتژی تحویل واقع بینانه قابل دستیابی از جمله یک عنصر توسعه تجاری “مهم” که شامل ساخت بیش از ایستگاه می شود، باشد.
بر اساس اعلامیه اعطای قرارداد، قیمت پیشنهادی برنده گریمشاو 343166 پوند بود – کمترین پیشنهاد توسط تیم ارسال کننده 339412 پوند و بالاترین مبلغ 416644 پوند بود.
سخنگوی شورای لمبث گفت: «شورای لمبث به گریمشاو مأموریت داده است تا یک طرح جامع برای بهبود بلندمدت واترلو و ساوت بانک تولید کند.
“ما متعهد به همکاری با شرکا و ذینفعان خود برای توسعه این طرح در ماه های آینده هستیم.”
واترلو در حومه جنوب غربی لندن و جنوب غربی انگلیس خدمت می کند و 24 سکوی قطار، چهار خط زیرزمینی و چندین مسیر اتوبوس را ترکیب می کند و آن را به یکی از بزرگترین ایستگاه ها در بریتانیا و اروپا تبدیل می کند.
این شامل ترمینال بین المللی واترلو سابق طراحی شده توسط گریمشاو است که در سال 1993 افتتاح شد و به عنوان ساختمان سال رئیس RIBA انتخاب شد و برنده جایزه Mies van der Rohe برای معماری اروپا شد.
این ترمینال پس از انتقال خدمات یورواستار به سنت پانکراس در سال 2007 بسته شد، اما پنج سکوی آن به عنوان بخشی از تعمیرات اساسی 800 میلیون پوندی ایستگاه توسط Weston Williamson + Partners، که سه سال پیش تکمیل شد، برای خدمات داخلی بازگشایی شدند.
ساختمان های ایستگاه اصلی فعلی از سال 1907 تا 1922 ساخته شده و توسط معماران ارشد راه آهن لندن و جنوب غربی، JW Jacomb-Hood و AW Szlumper طراحی شده اند. این مجموعه شامل یک خیابان استادانه و نمای محوطه است که توسط جیمز راب اسکات طراحی شده است.
پیشنهادی برای فهرست کردن بخش‌هایی از مبادله، از جمله واترلو اینترنشنال، توسط جان پنروز، وزیر میراث سابق، در سال 2010 رد شد، اما ورودی طاق پیروزی طراحی شده توسط اسکات با مجسمه‌هایی از چارلز ویفن در سال 2002 در فهرست درجه دوم قرار گرفت. معماران رابینسون کنینگ و گالاگر یک دهه پیش یک بالکن جدید در طبقه اول ایجاد کرد که به فضاهای خرده فروشی در ایستگاه خدمات می داد.
آخرین پروژه که توسط Network Rail، South Bank Employers Group، WeAreWaterloo و South Bank BID پشتیبانی می‌شود، با هدف ساده‌سازی مسیرهای مبادله در داخل ایستگاه، که با محدودیت‌های ظرفیت مواجه است، در عین حال بهبود محیط اطراف آن که در حال حاضر جذاب نیست و می‌تواند گیج‌کننده باشد، است. برای پیمایش’.
یک طرح جامع در سال 2012 توسط گریمشاو، گزینه‌هایی را برای یک سطح خیابان جدید یا فضای سکوی جدید بررسی کرد.
طرح اصلی قبلی برای این سایت، که توسط گریمشاو در سال 2012 طراحی شده بود، ایجاد یک محوطه جدید در سطح زمین و گسترش سکوها را به سمت شمال به محوطه طبقه اول موجود به عنوان یکی از گزینه‌های بهبود گردش خون پیشنهاد کرد. فضاهای زیر زمینی زیر ایستگاه در حال حاضر میزبان یک دیوار گرافیتی، فضاهای رویدادها، خدمات فنی مختلف و یک پارک اسکیت هستند.
طرح جامع نیاز به آزمایش پتانسیل توسعه در بالای ایستگاه یا نزدیکی آن دارد، زیرا “بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری باید از سود توسعه حاصل شود”.
منطقه رابط برای کمیسیون، مناطق وسیعی از محله اطراف را پوشش می دهد، از جمله BFI Imax طراحی شده توسط Avery Associates، خیابان محلی Lower Marsh، و مکان هایی در جنوب که در حال حاضر برای توسعه مجدد در کنار بیمارستان سنت توماس در نظر گرفته شده اند.
انتظار می رود که گریم شاو تا مارس سال آینده یک گزارش برنامه جامع موقت و سپس گزارش نهایی تا ژوئن تکمیل کند.