برای تغییر روش های مطالعه، نوشتن و ساختن معماری، آرشیو باید از شر قوانین نانوشته و غیرقابل دسترس بودن خلاص شود. حتی هنوز هم، جمع آوری و چیدن مواد در کنار هم می تواند چندین دهه طول بکشد. ممکن است نسل‌های کامل قبل از اینکه در سطح جهانی کار پزشکان پیشگامی را که ابزارهای لازم برای زمان حال را در اختیار دارند، به رسمیت بشناسند، بگذرند.
تقریباً 20 سال طول کشید تا آثار معمار، سازنده و محیط‌بان غنائی آلرو المپیو را که در سال 2005 بر اثر سرطان درگذشت، شناسایی کرد. (هنوز) برای او جا نبود. امروز، بالاخره تغییر کرده است: کار او اخیراً در مرکز بود Alero Olympio: Activated Matter هشتمین کنفرانس سالانه به میزبانی سازمان دانشجویی پرینستون سوآ، Womxn در طراحی و معماری (WDA).
در طی دو روز، 29 فوریه و 1 مارس، برخی از نزدیک‌ترین دوستان، همکاران و مربیان او گرد هم آمدند تا مجموعه‌ای از میزگردها و نمایشگاهی را برگزار کنند تا راه‌هایی را که المپیو از طریق آنها پیشرفت کرده است، نه تنها به منابع محلی و ساخت‌وساز تبدیل کند. ، بلکه جوامعی که چنین ساختمان هایی به آنها خدمت می کنند، پناه می دهند و آموزش می دهند. سخنرانان شامل رنه نبلت، بائربل مولر، دی.کی. اوسیو-آساره، ژولیت ساکی-آنسا، نانا بیاماه-افوسو، اراندی دی سیلوا، دکتر کوکووا مانفول و جان انیس، با سخنرانی اصلی در شب قبل توسط پروفسور لسلی لوکو بود.
نبلت، همکار قدیمی و دوست نزدیک المپیو، مخاطبان را با زمینه، تاریخ و “نمادهای غرب” آشنا کرد – از غذای ناخواسته گرفته تا لوله کشی سقف های قلعی موجدار داغ بر روی دیوارهای بتنی ناتمام – که باید از آفریقای غربی پسااستعماری ریشه کن شوند. نبلت گفت: «در دوران پسااستعماری، افراد مستعمره سابق عامل ظلم خودشان شدند. “و این سوال را ایجاد کرد: چگونه از خود رها می شوید؟”
سه پانل در مورد تأثیر میراث المپیو گسترش یافتند: ساخت و سازهای غیر متداول، تحولات اجتماعی، و شیوه های بازسازی. مولر از شیوه تدریس خود در غنا و اینکه چگونه کار روی زمین با دانش‌آموزانش منجر به محیط‌های فراگیر، ترجمه‌های گونه‌شناختی و تحقیقات کاربردی در مواد شده است، صحبت کرد. او و دانش‌آموزانش استفاده از مواد از آجرهای خاک فشرده و لاستیک‌های چرخ‌شده را برای پیوند درختان از هلند توسعه دادند.
Biamah-Ofosu تحقیقات خود را در مورد خانه‌های مرکب غنا و ساختمان‌های سنتی Asante به‌عنوان یک گونه‌شناسی ارائه کرد، و همچنین استدلال کرد که “درک زمین” Olympio می‌تواند آینده مسکن و برنامه‌ریزی شهری را نشان دهد. تمرین مشارکتی Sakyi-Ansah، مانند Olympio، مردم غنا را تشویق می کند تا فعالانه پتانسیل خود را در ایجاد تغییرات محیطی و اجتماعی بشناسند. Osseo-Asare، که المپیو او را “برادر کوچکتر” می نامید، در مورد اهمیت نگه داشتن خاطرات، به ویژه در روابط مربی و منتی شما، و آوردن آن با شما و عملی کردن آن، منعکس شد.
یک نمایشگاه موقت ناشی از درخواست بی سابقه WDA برای سفر به غنا برای انجام کارهای میدانی برای اطلاع رسانی به نمایش و آرشیو بود. جولیا چو، دانشجوی فارغ التحصیل و عضو WDA با نبلت در موسسه کوکروبیتی (KI) در دهکده ای ساحلی در غرب آکرا ملاقات کرد. نبلت و المپیو این مؤسسه را در اوایل دهه 1990 برای کشف و برجسته کردن فرهنگ و سیستم های دانش نهفته در قاره آفریقا با وجود قرن ها سرکوب و تلاش برای ریشه کن کردن، تأسیس کردند.
منتخبی از عکس‌های گرفته شده توسط چو که جزئیات مهم‌ترین ساختمان‌های حرفه‌ای المپیو را نشان می‌دهد، در یک شبکه چیده شده‌اند و شامل معماری KI، ویلاهای جامائیکا چند خانواده، خانه دوبلکس Red House، خانه تک طبقه ایست لگون و مجلل‌تر است. خانه ای در دره تراساکو، پروژه نهایی المپیو. عکس‌های فرآیند ساخت KI نشان می‌دهد که از خاک رس لاتریت و آجرهای خاکی سفارشی ساخته شده است که با دستگاهی که توسط المپیو و نبلت از هند تهیه شده است، به شکل فشرده در آمده‌اند. نوارهای VHS، Rolodex پر از Olympio، و عکس‌های آرشیوی از Neblett برای اولین بار در راهرو اصلی SoA به نمایش گذاشته شد.
محور گفتگو در طی یک پرسش و پاسخ پس از ارائه‌های Biamah-Ofosu و de Silva، سؤالی بود که توسط Lokko مطرح شد: آیا فرمت آرشیو المپیو متفاوت خواهد بود؟ او گفت: «همان طور که معماری او همیشه به دنبال راهی متفاوت برای ساختن بود، به نظر من این یک مورد (آزمون) درخشان است. این امر باعث شد تا اعضایی مانند وی. میچ مک ایون از عجیب بودن المپیو حمایت کنند و مارک ویگلی پیشنهاد گسترش پروژه معماری از طریق تاریخ شفاهی را برانگیخت. به Biamah-Ofuso، افرادی که Olympio را می دانستند یا شنیده بودند، قبلاً این حکمت را به کار می گیرند. چیزی فوق‌العاده قدرتمند و بسیار جا افتاده در مورد روش جمع‌آوری دانش وجود دارد که نباید به عنوان شکل ثانویه بایگانی تلقی شود. و برای Osseo-Asare، آرشیو پتانسیل یک استراتژی فعال برای هدایت آینده بهتر برای سیاره ما را دارد. همانطور که نبلت در بیانیه پایانی خود گفت: «وقتی مردم را متمرکز می کنیم، به طور خودکار مسئولیت اجتماعی می شویم. دوستدار محیط زیست می شویم. ما انسان گرا می شویم. زیرا پس از آن، مانند آلرو المپیو، ما شروع به دیدن جهان در هر کاری می کنیم.
ناتالیا توریجا نیتو نویسنده مستقل معماری و طراحی مستقر در نیویورک است.