توسعه دهندگان پیشرو می گویند که اکنون از کربن تجسم یافته سرعت بگیرید

هجده ماه پیش، همزمان با پایان یافتن اجلاس آب و هوای COP26 در گلاسکو، گروهی از توسعه دهندگان برجسته املاک که در آن حضور داشتند، شروع به بحث در مورد نقش معماران در انتقال محیط ساخته شده به صفر خالص کردند. با در نظر گرفتن زمینه گسترده‌تر ابتکارات اقدام آب و هوایی که به خوبی مورد توجه قرار گرفته‌اند، مانند مسابقه سازمان ملل متحد تا صفر، این گروه مشاهده کرد که چندین روش برجسته شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای ساختمان‌هایی که طراحی کرده‌اند در محاسبات ردپای کربن شرکتشان نبود.

این شیوه‌ها افزایش و گزارش انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با فعالیت‌های تجاری روزمره مانند مصرف انرژی دفتر، حمل و نقل کارکنان و غیره بود. اما آنها تصمیم گرفتند اعداد کربن بسیار بزرگتر را که به پروژه هایشان پیوست شده بود، منتشر نکنند، بخشی از انتشارات به اصطلاح “Scope 3”. کریس براون، بنیانگذار Igloo Regeneration و یکی از 10 سفیر اقلیمی محیط زیست ساخته شده در بریتانیا در COP26، به یاد می آورد: «اگر به درستی یادم باشد، تصمیم گرفتیم که در مورد تعداد زیادی کوکتل بزرگ، کاری انجام دهیم.

ما این گروه شگفت انگیز از کسانی را که من به عنوان توسعه دهندگان پیشرو در آب و هوا توصیف می کنم گرد هم آوردیم. نوع خلاصه اصلی آن این بود که مشتریان و زنجیره‌های تامین، طراحان و شرکای تحویل باید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از ساختمان‌هایی که توسعه می‌دهیم همکاری کنند. و این همکاری مستلزم آن است که زنجیره‌های تامین و مشتریان در رابطه با شمارش، تأیید و گزارش کربن در ساختمان‌ها همسو باشند.

این گروه که «گروه مشتری پیشرو در توسعه آب و هوا» (CLDCG) نام دارد، شامل گروسونور، لند لیز، استانهوپ، ال اند جی، میس، بریتیش لند، SEGRO، برکلی و ایگلو است، کنسرسیومی که مجموعه ای عظیم از معماری معاصر بریتانیا را کنترل می کند. CLDCG پیشنهاد می‌کند که معماران و سایرین در تیم طراحی و تحویل پنج کار را انجام دهند، از جمله پیوستن به مسابقه تجاری سازمان ملل متحد Race to Zero و افشای انتشار سالانه حوزه 3 فعالیت‌های خود. به منظور اعلام این موضوع، این گروه از AJ دعوت کرد تا در اوایل این ماه در یک میزگرد اختصاصی شرکت کند.

بنابراین تأثیر گسترده‌تر این نوع اندازه‌گیری و اعلام توسط معماران چه خواهد بود؟ آیا واقعا منصفانه است که از آنها بخواهیم این مسئولیت را بر عهده بگیرند؟ و هنگامی که فشار وارد می شود، آیا CLDCG از معماران می پرسد یا به آنها می گوید؟

با ملاقات با اعضای گروه و سایر حامیان این ابتکار در دفاتر گروسونور در مایفر، به زودی مشخص می‌شود که آنها معتقدند معمارانی که میزان گازهای گلخانه‌ای پروژه خود را می‌شمارند و اعلام می‌کنند «سواد اقلیمی» آنها را متحول می‌کند. اگر این درک ناخوشایند که معماران معمولاً از مشتریان خود در مورد طراحی کم کربن بیشتر بدانند، ممکن است به عنوان حمایت نادیده گرفته شود، نکته ای که توسط گابریلا زپف، مدیر پایداری سرمایه گذاری املاک و مستغلات بریتانیا (REIT) بیان شده است. SEGRO.

او می‌گوید: «در واقع به‌عنوان مشتری، ما نسبتاً باسواد هستیم و می‌خواهیم با شرکای با سواد یکسانی تعامل داشته باشیم. این در مورد داشتن یک زبان مشترک و ایجاد بهترین ها است [climate-based] بهبود در نقطه ای از زمان که ما می توانیم.

اعضای CLDCG تاکید می کنند که این بخشی از یک تلاش گروهی بزرگتر است. تا زمانی که داده‌های ارائه‌شده توسط معماران کاملاً شفاف و «مقایسه‌پذیر» باشد، به اطمینان حاصل می‌شود که همه اعضای تیم پروژه به سمت مشتریان – و در واقع دولت‌ها – که خواستار اهداف خالص صفر هستند، گرد هم می‌آیند.

کریس بوتن، رئیس بخش پایداری Lendlease، استدلال می‌کند که انتشار کربن تجسم‌یافته اغلب در یک «سیلوی» قرار می‌گیرد که در آن مشاوران اختصاصی پایداری کار ارزیابی چرخه حیات (LCA) را انجام می‌دهند و سپس باید یافته‌های خود را برای معمار توضیح دهند و آنها را تشویق کنند. وارد عمل شود.

او می‌گوید: «به‌عنوان یک سازمان، ما می‌خواهیم ببینیم که معماران مسئولیت بسیار بیشتری را در مورد کربن تجسم یافته طرح‌های خود بر عهده می‌گیرند. من فکر می‌کنم که این اطمینان می‌دهد که معمار از نظر ارائه طراحی کربن با تجسم کمتر، مسئولیت‌های بیشتری دارد.

در نظر گرفتن این موضوع و یادگیری مهارت‌های همراه با آن، معماران را قادر می‌سازد تا به طور معمول «گزینه‌سازی» مبتنی بر اقلیم را انجام دهند. ارائه تجزیه و تحلیل عمیق سناریوها و گزینه های مختلف مبتنی بر انتشار به مشتری.

نیلز ریج، رئیس ESG استانهوپ توضیح می‌دهد: «ما انتظار سواد مشترک را داریم. “من فکر می کنم به عنوان یک طراح واقعا مهم است که بتوانم با گزینه های سنجیده به میز بیایم.”

اما بدیهی است که هر استراتژی شمارش، تأیید و انتشار تنها وسیله ای برای رسیدن به هدف است. آنچه واقعاً اهمیت دارد، تغییر تحول آفرین در طرز فکر در سراسر جهان است. این به معنای تفکر اقتصاد دایره ای جمعی، مشخص کردن مواد طبیعی و سایر مواد کم کربن و مهمتر از همه، تمرکز لیزر مانند بر کاهش کربن تجسم یافته است.

اندی هیگ، رئیس راه‌حل‌های مثبت آب و هوای گروسونور، می‌گوید عدم پیشرفت معماران در مورد کربن تجسم‌یافته نشان‌دهنده اشتغال گسترده‌تر بخش محیط‌ساختی به کسب‌وکار «تئوری» کاهش کربن در طول عمر بیش از نیم قرنی ساختمان است. این شامل حدس‌های بی‌پایان درباره نحوه استفاده و تجهیز یک ساختمان در طول عمر آن و چگونگی تغییر صنعت ساخت‌وساز و شبکه ملی در سال‌های آینده است که به طور موثر مشکل کربن را در جاده‌ها حل می‌کند.

دلیل اصلی این است [initiative] او می‌گوید کربن زمان حال است. کربن تجسم یافته توسط کل صنعت صرفاً نادیده گرفته شده است و بقیه چیز اضافی است. مثلاً اینکه چند مستاجر در یک ساختمان دارید تعیین می‌کند که قرارداد اجاره آنها چقدر کوتاه است، که تعیین می‌کند چند بار احتمالاً بهسازی خواهید شد.

شما می توانید یک عدد وارد کنید [for embodied upfront carbon] اما شما نمی دانید در پایان زندگی در 60 سال آینده چه اتفاقی می افتد. شما نمی دانید صنعت ساخت و ساز چگونه خواهد بود.

کربن تجسم یافته، کربن فعلی، چیزی است که ما از آن غفلت می کنیم زیرا زمان زیادی را صرف تمرکز بر عملکرد انرژی عملیاتی می کنیم که تئوری است.

اما آیا این یک بار ناخواسته و احتمالاً ناعادلانه بر دوش معماران نیست؟ آیا توسعه دهندگان خود صاحبان واقعی این انتشارات Scope 3 نیستند؟ مطمئناً این دیدگاه عملکرد AHMM رئیس RIBA، سیمون آلفورد، است که مانند بسیاری از روش‌های اصلی دیگر، چنین انتشاراتی را در ردپای کربن خود لحاظ نمی‌کند.

در مسیر کاهش عملیات کربن صفر این عمل که تابستان گذشته منتشر شد، AHMM تصدیق می‌کند که «تأثیر زیادی» بر انتشار کربن مرتبط با عملکرد اصلی آن در طراحی ساختمان‌ها دارد، اما اضافه می‌کند: «این انتشارات متعلق به AHMM نیستند».

با این حال، طبق گفته اعضای CLDCG، هر بازیکنی که بر انتشارات Scope 3 تأثیر دارد، به طور مؤثری باید آنها را در اختیار داشته باشد و این شامل افرادی مانند AHMM می شود. بله، تکرار وجود دارد، اما اگر چنین انتشار دو بار یا بیشتر شمارش شود، پس چه؟

Stanhope’s Rage می گوید: «شمارش مضاعف Scope 3 یک ویژگی است نه یک باگ. ما می دانیم که حساب دوگانه می کنیم، اما برای ما، این راهی است برای تمرکز بر تاثیر خود و تشخیص سطح نفوذ و مسئولیت پذیری.

هنوز جزئیات زیادی در طرح CLDCG وجود دارد که باید بررسی شود. برای مثال، سؤالاتی درباره شمارش آلاینده‌های غیرساختمانی تولید شده در جریان تحویل پروژه و نحوه تقسیم عادلانه هزینه هر گونه جبران کربن بین تیم پروژه وجود دارد. سپس نیاز به فراتر رفتن از کربن با در نظر گرفتن سایر پیامدهای بسیار مهم مانند تنوع زیستی و تامین خیر اجتماعی وجود دارد.

برخی از معماران بدون شک استدلال خواهند کرد که این طرح در مورد آنها ناعادلانه است. و برخی ممکن است پرس و جو کنند که این گروه از مشتریان واقعاً قرار است چه کاری انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که طرح خود به نتیجه می رسد. در حال حاضر، به نظر می‌رسد که این کمتر حکمی از بالاست و بیشتر یک تلنگر مودبانه به حرفه‌ای است که به نظر بسیاری در حاشیه توسعه کربن کل زندگی گیر کرده است. و چگونه معماران به طور واقع بینانه می توانند نقش حاشیه ای را در چیزی که به طور فزاینده ای آینده ساخت و ساز را تعیین می کند، ایفا کنند؟

براون هشدار می دهد: «این در این مرحله متوقف نمی شود. این مسیر سفر به اینجا است. این یک جوگرنوت است. و بر روی افرادی که آن را نادیده می گیرند، غلت می زند.

انتشارات حوزه 1،2 و 3 عمل شما چیست؟

انتشارات محدوده 1

انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) که یک شرکت مستقیماً تولید می کند – به عنوان مثال هنگام کار کردن بویلرها و وسایل نقلیه خود.

انتشار محدوده 2

انتشار گازهای گلخانه ای که به طور غیرمستقیم ایجاد می کند، مانند برق یا انرژی که یک شرکت برای گرمایش و سرمایش ساختمان ها خریداری می کند و از طرف آن تولید می شود.

انتشار محدوده 3

آلاینده هایی که شرکت به طور غیرمستقیم مسئول بالا و پایین کردن زنجیره ارزش خود است. برای معماران، این شامل یک مورد بزرگ است: انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده از مواد و محصولاتی که در پروژه های ساختمانی خود مشخص می کنند، مانند فولاد و سیمان.